گرگ‌ها ز سستی ما دیو شدند 🔹[۱]. دیر زمانی از پهن شدن سفره شبهه‌ناک فضای مجازی در زندگی ما نمی‌گذرد اما اگر به شماره بنشینیم ضربت‌های کاری این ابزار پرمنفعتِ پردردسر را، هیچ عضوی از پیکرِ جامعه را نخواهیم یافت که از آن در امان مانده باشد. در سال ۹۶ در «همان‌آنجا» بود که زم و دوستانش فرصت یافتند تا در آتش فتنه بدمند و چه عزیزانی از خانواده‌ها از دست رفت. آن‌وقت، قطع اینترنت و شبکه‌های اجتماعی به‌عنوان راه‌حل به دادِ مسئولان رسید و جوّ آرام شد. 🔹[۲]. چند صباحی را مردم بدون اینترنت و ابزارهای دشمن‌ساز سر کردند و هیچ نشد. نه آب کسی گرم شد و نه نان کسی گچ. مردم زندگی کردند. روزها عادی شد؛ و باز هم در سایه فراموشی که بهتر بگوییم «دیرتدبیری»، تلگرام و واتس‌آپ به زندگی ما سرک کشید، این‌بار با جرات بیشتر، زاده بدخلف خود، اینستاگرام را هم آوردند، اما موذی‌تر، زیرپوستی‌تر و البته شکیل و شیک‌تر. و ما باز هم رها کردیم جوانان و فرزندانمان را در «آن فضا». اما به چه اطمینان و یقینی؟ به سرسپردگی چه کسی؟ 🔹[۳]. سال ۹۸، بنزین بهانه شد، آشوب دیگری رقم خورد. چند روزی جولان دادند، چند روزی دروغ بافتند، باز هم در «آن فضا». آن را هم از سر گذراندیم، البته نه از سر درایت مسئولان بلکه به لطف تدبیر رهبری حکیم. 🔹 [۴]. چند روز اخیر دیدیم که به بهانه حجاب، چگونه پلیس را هدف گرفتند و «امنیت»مان را به هم ریختند. تن و بدنمان لرزید، ترسیدیم با حجاب در خیابان اسلامی قدم بگذاریم. این‌بار زم نبود که آتش‌بیار باشد، فرزندان فریب‌خورده خودِ ما آتشِ دامن‌گیر دشمن را روشن نگه داشتند. آن‌ها که از دست ما رفتند و در دامن دشمن جای گرفتند، نتیجه رهاشدن چندساله آنان در دریای بی‌ساحل مجازی است. 🔹[۵]. گرگ‌صفتان همیشه هستند، همیشه مترصد صیدِ فرزندان مایند، این ماییم که باید چشممان به پاره‌‌تنمان باشد. بی‌مبالاتی از ماست که گرگ‌ها، دیو شدند. ما دیگر طاقتِ دیدن از دست رفتن فرزندانمان را نداریم، لطفا و لطفا ببندید درّه مجازی امنیت‌سوزِ خانمان‌برانداز را. 🔹[۶]. همه می‌دانند، ما دینمان را پاسداریم، انقلابمان را به قیمت جان دوست داریم و به تاسی از رهبر عزیزمان، مثل همیشه محکم و استوار پای آرمان‌های شهدا ایستاده‌ایم. و با همبستگی و حضور خود ثابت کردیم که از گرگ‌های ضعیف و بی‌ریشه ترسی نداریم. آتش خشم و نفرت از آنان، خطّ جدا و ثابت مردم بااصالت از گرگ‌صفتان را نمایش داد و دیدیم چگونه با دیدن دودِ آتشِ خشم این مردم، آه از نهاد نقشه‌های چندماهه‌شان بلند شد و تا جایی که می‌رفت، فراری شدند. 🔹[۷]. اما مسئولان دقت کنند، چه به غلط و چه با آدرس غلط، بخشی از مردم ما در فضای ناامن مجازی، به تبادل علمی و کسب روزی مشغولند، باید تدبیری عالمانه اندیشید تا نقل و انتقال آنان به محیط امن به‌راحتی و به‌آسانی محقق شود، ازآن‌سو، برای رسیدن به راحتی همه مردم، حتی عده قلیلی متضرر نشوند. ✍ ستاره کرمی ✅ کانال‌جامع خبری، تحلیلی، آموزشی باسواد رسانه‌ای 👇 https://eitaa.com/joinchat/3688300608Cf61f1be155