⁠بیست‌وهشتم تیرماه زادروز منوچهر ستوده، ایران‌شناس، جغرافی‌دان و استاد دانشگاه تخته‌نویسی نوشتن بر تخته‌های سقف از قدیم در ایران‌زمین مرسوم بوده است. بر روی این تخته‌ها مطالب تاریخی، یادگاری‌های اشخاص مختلف، درد دل‌ها، شکایت‌های از روزگار و امثال آنها را تا کنون دیده‌ایم. در قمصر کاشان و دهکده‌های کوهستانی یزد و دهکده‌های کوهستانی مازندران نظیر این نوشته‌ها دیده شده است. در نواحی تاجیک‌نشین هم همین سنت تا امروز محفوظ مانده است. تزیین داخل اتاق به‌ویژه پرداختن به رنگ‌آمیزی سقف، از هنرهای سنتی و قدیمی ورارود است. در دهکده‌های دوردست بدخشان و وخان خانه‌ای نیست که سقف آن تزیین نشده باشد. ما تخته‌کوبی سقف خانه‌ها را در وخان مورد بررسی قرار دادیم: کشیدم چند حرفی مشقیانه بماند یادگاری هر زمانه هزار و سیصد و ده بود گفتم که در ماه صفر ماند این نشانه بر تخته‌ای دیگر: اندیشۀ فکر خویش از سر گیرم یک‌چند حروف قاف از بر گیرم سر در کام خویش بپیچم از غم من دیدۀ انتظار بر در گیرم آن سرو سهی که من بدیدم رویش آیا شود آن نگار در بر گیرم سنۀ ۱۳۱۰ [آثار تاریخی ورارود و خوارزم، تألیف منوچهر ستوده، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۳۹۸، ج ۲، ۹۲-۹۴] @AfsharFoundation