قران کريم، مي‌فرمايد:  « وَلا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ؛ هرگز نيكي و بدي يكسان نيست، بدي را با نيكي دفع كن تا دشمنان سر سخت هم‌چون دوستان گرم و صميمي شوند.» در تفيسر نمونه در ذيل اين آيه مي‌فرمايد: « و به وسيله حقّ، باطل را دفع كن و با حلم و مدارا جهل و خشونت‌ را و با عفو و گذشت به مقابله با خشونت‌ها بر خيز و هرگز بدي را با بدي و زشتي را با زشتي پاسخ مگوي كه اين روش انتقام جويان است و موجب لجاجت و سرسختي مُنحرفان مي‌گردد و در پايان آيه به فلسفه ي عميق اين برنامه در يك جمله كوتاه اشاره كرده، مي‌فرمايد: « نتيجه اين كار آن خواهد شد كه دشمنان سرسخت هم‌چون دوستان گرم و صميمي شوند.» فصّلت: 41/34. مکارم شیرازی، ج20، ص280. @bashirseraj