🌴🌴🌴 شرح و تفسير؛؛؛ دو كس هرگز سير نمى‌شوند امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به دو گروه اشاره مى‌كند كه هرگز سير نمى‌شوند، 🔹مى‌فرمايد:«دو شخصِ‌ گرسنه‌اند كه هرگز سير نمى‌شوند: طالب علم و طالب دنيا»؛ (مَنْهُومَانِ‌ لَا يَشْبَعَانِ‌: طَالِبُ‌ عِلْمٍ‌ وَ طَالِبُ‌ دُنْيَا). واژۀ «منهوم» از مادۀ «نَهَم»(بر وزن دهن) به معناى سيرى ناپذير بودن و اشتهاى شديد به چيزى داشتن است. منهوم به معناى كسى است كه اين‌گونه شده است. 🔸اما اين‌كه طالبان علم هرگز از طلب علم سير نمى‌شوند به اين دليل است كه اولاً علم، حد و مرزى ندارد و به فرمودۀ قرآن:« وَ فَوْقَ‌ كُلِّ‌ ذى عِلْمٍ‌ عَليمٌ‌ ». 🔸و در جاى ديگر تمام معلومات انسان را در مقابل مجهولات، ناچيز مى‌شمارد و مى‌فرمايد:« وَ ما أُوتيتُمْ‌ مِنَ‌ الْعِلْمِ‌ إِلاَّ قَليلاً ». 🔹و در مورد علم خداوند و حقايق جهان هستى مى‌فرمايد:« وَ لَوْ أَنَّ‌ ما فِى الْأَرْضِ‌ مِنْ‌ شَجَرَةٍ‌ أَقْلامٌ‌ وَ الْبَحْرُ يمُدُّهُ‌ مِنْ‌ بَعْدِهِ‌ سَبْعَةُ‌ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ‌ كَلِماتُ‌ اللَّهِ‌ إِنَّ‌ اللَّهَ‌ عَزيزٌ حَكيمٌ‌ »؛ و اگر همۀ درختان روى زمين قلم شود، و دريا براى آن مركّب گردد، و هفت درياچه به آن افزوده شود، اين‌ها همه تمام مى‌شود ولى كلمات خدا پايان نمى‌گيرد؛ خداوند عزيز و حكيم است». 🔹ثانياً علم، نشاط‌آور است، روح را صيقل مى‌دهد و در واقع غذاى اصلى روح آدمى است و به همين دليل طالبان علم هرگز از علم سير نمى‌شوند بلكه هر مرحله‌اى را كه طى كنند خواهان مرحلۀ بالاترى هستند. ✅اين سخن معروف است كه بعضى از بزرگان در عين محروميت مادى هنگامى كه بعضى از مسائل پيچيدۀ علمى را مى‌گشودند به قدرى لذت مى‌بردند كه مى‌گفتند:«أينَ‌ المُلوك و أبناءُ المُلوكِ‌ من هذه اللذّة؛ كجا هستند پادشاهان و شاهزادگان كه ببينند چنين لذتى از كه ما مى‌بريم». نيز در زمان‌هاى گذشته بسيارى از دانشمندان تن به مسافرت‌هاى طولانى مى‌دادند كه بسيار مشكل‌آفرين بود تا محضر بعضى از اساتيد را درك كنند و حتى گاه به يك روايت از روايات معصومين عليهم السلام برسند. 🔸و اما طالبان دنيا نيز در عشق به دنيا و زرق و برق و مواهب مادى آن آنقدر حرص و ولع دارند كه با هيچ چيز سير نمى‌شوند و به گفتۀ شاعر: هفت اقليم ار بگيرد پادشاه همچنان در بند اقليمى دگر 🔹مى‌دانيم كه جغرافى‌ دانان در گذشته تمام كرۀ زمين را به هفت اقليم تقسيم مى‌كردند و شاعر به اين نكته اشاره مى‌كند كه اگر همۀ زمين را به دنياپرست بدهند باز هم سير نمى‌شود و مايل است دست به كرات آسمانى ديگر بيندازد. ♦️به همين دليل در حديث معروفى از امام كاظم عليه السلام آمده است: «مَثَلُ‌ الدُّنْيا مَثَلُ‌ ماءِ الْبَحْرِ، كُلَّما شَرِبَ‌ مِنْهُ‌ الْعَطْشانُ‌ ازْدادَ عَطَشاً حتَّى يقْتُلَهُ‌؛ مَثَل دنيا، مَثَل آب درياست كه هرچه انسانِ‌ تشنه از آن بنوشد، عطش او بيشتر مى‌شود، به حدّى كه او را مى‌كشد». 🔸اين‌گونه افراد كه هرگز از دنيا سير نمى‌شوند گرفتار بلاهاى متعددى خواهند شد. ازجمله گرفتار طول امل و آرزوهاى دور و دراز مى‌شوند و آخرت را به‌كلى فراموش مى‌كنند ✅همان‌ گونه كه در حديث معروف نبوى و علوى آمده است: «أَمَّا طُولُ‌ الْأَمَلِ‌ فَينْسِى الْآخِرَةَ‌» . اضافه بر اين، آرامش روح و جسم را به‌كلى از دست مى‌دهند و اگر روزى بخشى از دنيايشان به خطر بيفتد به زمين و زمان بد مى‌گويند و گاه دست به خودكشى مى‌زنند. 🔺علاوه بر همۀ اين‌ها چون دنيا، دار مزاحمت است و هر كسى به بيش از حد نياز خود برسد با خواسته‌هاى ديگران مزاحمت دارد، دشمنى و عداوت بسيارى را براى خود مى‌خرد. حسودان نيز اين‌گونه افراد را راحت نمى‌گذارند و پيوسته در انتظار زوال نعمت آن‌ها هستند. ولى آن‌ها كه قانع‌اند و اهل كفاف و عفاف‌اند از همۀ اين آثار سوء و مرگبار در امان‌اند. 🌴🌴🌴