🔹بیا بنا را بر این بگذاریم که عمود‌های این‌ مسیر را مهدی عجّل اللّه‌ می‌ شمارد و بعد گریزی بزنیم به ابالفضل علیه‌السّلام و باور نکنیم که عمود آهنی به سرش خورد. 🔹بیا به یاد خیمه‌ های سوخته، دل‌ های سوخته‌ مان را جلا دهیم، بنشینیم و از این‌فاصله، زیارت ناحیه را بلند بلند فریاد بزنیم؛ بعد تصور کنیم مهدی(عجّ) میان این‌ همه جمعیت نکند یاد شام بیفتد! 😔نکند دلش هوای خرابه بکند یا وقتی به چند قدمی فرات رسید داغ علی‌اصغر(ع) راه گلویش را ببند. 😔یک‌ وقت تل زینبیه برایش قتلگاه نشود و روضه‌ علی‌اکبر(ع) دلش را خون نکند و خون دلش اشک چشمانش شود و بگوید : «لابکین‌ علیک‌ بدل‌ الدّموع‌ دَم»