امید غریبان تنها کجایی؟ ندیدم شهی؛ در دل آرایی تو ، به قربانِ اخلاقِ مولایی تو تو خورشیدی و ذره پرورترینی ، فدای سجایای زهرایی تو نداری به کویت؛ ز من بینواتر! ، ندیدم کریمی؛ به طاهایی تو … نداری گدایی به رسوایی من! ، ندیدم نگاری، به زیبایی تو نداری مریضی؛ به بدحالی من ، ندیدم دمی، چون مسیحایی تو نداری غلامی؛ به تنهایی من ، ندیدم غریبی، به تنهایی تو … نداری اسیری، به شیدایی من ، ندیدم کسی را به آقایی تو امیدِ غریبانِ تنها، کجایی؟ ، چراغ سر قبرِ زهرا؛ کجایی؟ تجلی طه… گل اشک مولا … ، دل آشفته ی داغِ آن کوچه ی غم گرفتار گودالِ خونین؛ گرفتار غم های زینب ، سیه پوشِ قاسم؛ عزادار اکبر… گلِ باغ لیلا … پریشانِ دستِ علم گیرِ سقا ، نفس های سجاد … نواهای باقر … دعاهای صادق … کس بی کسی های شب های کاظم حبیب رضا و انیسِ غریب جواداَلائمه، تمنای هادی؛ عزیزِ دل عسکری پس نگارا؛ بفرما کجایی؟ کجایی؟ کجایی؟ #اللٰهُمَ‌عَجِّلْ‌لِوَلیِکَ‌الفَرَجْ‌بحَقِ‌زینب #باسیّدالشُّهــــداوشهـــداتـاظهـــور🤲