مثل باد ملایم
وقتی کسی که با شخصیته و جوانمرده یه اشتباه یا لغزش کوچیک کرد، راحت ببخش و چشمپوشی کن. چون دست خدا همیشه پشتشه و اگه سقوط کرد، مثل باد ملایمی که برگ افتاده رو دوباره بلند میکنه و به حرکت در میاره،خدا او را از زمین بلند میکنه و دوباره او رو به راه میاندازه.
فرمود:
أَقِيلُوا: چشمپوشی کنید، نادیده بگیرید، ببخشید، گذشت کنید، کیا رو؟
ذَوِي: صاحبان، دارندگان
الْمُرُوءَاتِ: جوانمردیها، بزرگواریها، کرامت ها و شخصیت های انسانی.
یعنی جوانمردا و بزرگوارا.
عَثَرَاتِهِمْ: لغزشهاشون، زمینخوردگیهاشون، خطاهاشون.
یعنی از خطای آدمهای با شخصیت و اهل جوانمردی بگذرید.
یعنی لغزشهای این آدمهای شریف رو نادیده بگیرید. تو بوق کرنا نکنید، شتر دیدید ندیدید.
فَمَا يَعْثُرُ: پس زمین نمیخوره، نمیلغزه، نمیافته،
مِنْهُمْ: از بین آنها، از اون جماعت،
عَاثِرٌ: لغزنده ای، خطاکاری، إِلاَّ: مگه اینکه، جز اینکه،
وَ يَدُاللَّهِ: و دست خدا، بِيَدِهِ: تو دست اونه، بالای سر اونه، و رهاش نمیکنه
و يَرْفَعُهُ: بلندش میکنه، بالا میبردش، و دستگیریش میکنه.
یعنی دست خدا دستشونو میگیره و دوباره بلندشون میکنه. چون یه عمر خدا رو فراموش نکردن، خدا هم اون روز اونا رو فراموش نمی کنه.
به زبون خودمونی:
آدمای بااصل، اصیل و جوانمرد ممکنه یه وقت اشتباهی کنن، بلغزن، ولی نباید بهخاطر همون یه اشتباه، یه لغزش سرزنششون کرد، ملامتشون کرد چون اینجور آدما ریشهدارن، خدا خودش دستشونو میگیره و دوباره بهشون عزت میده. مثل درخت تنومندی که حتی اگه یه شاخهش بشکنه، دوباره برگ میده و قد میکشه.
پس نتیجه اینکه:
١.
آدم باارزش رو به خاطر یه لغزش کوچیک نسنج،
کسی که شخصیت داره، یه خطاش دلیل نمیشه همهچی زیر سؤال بره.
٢.
بخشش دل رو سبک میکنه،
وقتی راحت ببخشی، هم خودت آروم میشی هم اون فرصت دوباره پیدا میکنه.
٣.
خدا پشت و پناه آدمای شریفه،
اگه زمین بخورن، مثل برگ افتادهای میمونن که نسیم دوباره بلندشون میکنه.
٤.
بزرگی یعنی چشمپوشی،
آدمای بزرگ اوناییان که لغزش کوچیک رو به دل نمیگیرن.
٥.
لغزش پایان راه نیست،
گاهی همون زمین خوردن، شروع دوباره و قویتر بلند شدنه.
📗نهجالبلاغه ؛ حکمت ۲۰
هر روز یه تکهی کوچک از نور و حکمت رو به زندگیتون اضافه کنید.✨
اَللّٰهُمَعَجِّلْلِوَلیِکَالفَرَجْبِحَقِفاطمةُالشَهیده
@bashohada_ta_zohor🇮🇷
♡☆یـازهــــرایـازینب(س)🌷☆♡