💠 غرور؛ طلیعه‌ی سقوط انسان 🔻غرور، ابزار شیطان است. مَناشئ مختلفی هم دارد. 🔻یک وقت منشأ آن همین پست و مقامی است که شما گرفته‌اید. 🔻 یک منشأ غرور موفّقیّتها است. توفیقی پیدا میکنید، در کاری که انجام میدهید پیشرفتی پیدا میشود. 🔻 یک منشأ غرور، غرّه شدن به لطف الهی و توجّهات الهی است که خیلی در دعاها و حتّی در قرآن [آمده]: وَ لا یَغُرَّنَّکُم بِاللَهِ الغَرور. این معنایش آن است که انسان از طرف خدا احساس خاطرجمعی مطلق بکند. 🔻«ما که جزو خیل دوستان اهل‌بیت هستیم؛ خدا با ما کاری ندارد»! این غرّه شدن به خدا است. 🔻این غرور از هر جهتی از این مناشئی که عرض کردیم پیدا بشود، مقدّمه‌ی سقوط انسان است. 🔻انسان وقتی که یک چنین غروری پیدا کرد، هم در درون خود ساقط میشود، هم در اجتماع ساقط میشود، هم آن حرکت اجتماعی‌ای که حول ‌و ‌حوش او به وجود آمده، از بین میرود و ساقط میشود. 🔻یکی از اشکالات غرور اگر در ما به وجود بیاید، این است که مردم در نظرمان کوچک میشوند؛ تحقیر میکنیم مردم را و طبعاً از آنها دور میشویم. 🔻ما را درباره‌ی خودمان دچار توهّم میکند؛ خودمان را بیشتر از آنچه هستیم میپنداریم. خطاهای خودمان در نظرمان کوچک میشود. در حالی ‌که اگر همین خطاها در دیگری باشد در چشممان بزرگ می‌آید. وقتی خطا کوچک شد، از تصحیح خطا غافل میشویم. 🔻ما را از شنیدن انتقاد خیرخواهانه محروم میکند. 📌بیانات مقام معظم رهبری در دیدار رمضانی با مسئولان نظام - ۲۳ فروردین ۱۴۰۱ 👉 @basij_shahidain