بسمه تعالی به بهانه یوم الله ۱۲ فروردین، روز جمهوری اسلامی هر دو مهمند اما اصالت با کدامیک؟ ۱۲فروردین ۱۳۵۸ با اراده بزرگ معمار انقلاب امام خمینی و به صحنه آمدن توده مردم، اتفاقی در ایران اسلامی رقم خورد که سرنوشت نه ایران که جهان اسلام و به تبع آن همه ی دنیا را تحت تاثیر قرار داد و انقلاب اسلامی را با اعجازی وصف نشدنی ، به ثمر نشاند تا بارقه امیدی در دل مستضعفان و پابرهنگان و ملت های مظلوم عالم به وجود آید. اولین رفراندم مردم ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، که با اکثریت قاطع بیش از ۹۸ در صدی رای مثبت واجدین رای، نوع حکومت را برای همیشه این مرز و بوم مشخص و تثبیت کرد. جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد. این کمترین انتظار و توقعی بود که رهبر کبیر انقلاب از توده مردم شریف ایران داشت تا بدینسان در همان روزهای اول پیروزی خیال دوست و دشمن را به شفافترین شکل و در چارچوب قوانین بین الملل و اصول دمکراسی حاکم بر فرهنگ عمومی و سیاسی دنیا ، راحت کند. عنوان جمهوری اسلامی که تنها ترکیبی از دو کلمه است ، کامل ترین و جامعترین نام ، به تناسب هویت حکومت بر خواسته از انقلاب اسلامی ملت ایران تلقی می گردید و لذا بنیانگذار آن نیز با تمام اعتقاد و ژرف نگری و حساسیتی که داشتند با تعبیر نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد ، افکار عمومی را مجاب نمودند تا با تاکید امام و مقتدایشان ، با قاطعترین شکل رفراندم ، برگ سبز آری را به نوع حکومت جایگزین نظام پلید شاهنشاهی در ایران ، تقدیم نمایند.و این نیز کمترین قدر دانی ملت از شهدای فجر آفرین انقلاب بود که در جهت به ثمر نشستن خون پاکشان تعریف می گردید. بسیاری از مخالفان و معاندان انقلاب اسلامی، بویژه سران استکبار و در رأسشان آمریکای جهانخوار که پیروزی انقلاب را در خیالشان باور نداشتند با کمال ناباوری اگر چه در ظاهر، تسلیم اراده امام و مردم ایران گردیدند تا بدانجا که بر خلاف میلشان و البته به امید انحراف در مسیر انقلاب، نظام مقدس جمهوری اسلامی را خیلی سریع به رسمیت شناختند. اسناد بدست آمده از لانه جاسوسی امریکا بویژه در مقطع زمانی از ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ تا ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ گویای بسیاری از حقایقی است که نشان می دهد سران کفر و طالبان سلطه بر جهان ، ضمن اینکه از پیروزی انقلاب اسلامی ملت ایران در عزا و عذابی درد ناک به سر می‌بردند ، تلاش داشتند تا با کمک پس ماندگانی از عوامل خود در داخل بویژه ملی گرایان و احزاب غیر اسلامی ، لااقل در انتخاب نوع حکومت در ایران تأثیر گذاری نمایند ولذا غیر از عنوان جمهوری اسلامی ، عناوینی که بیشتر مضامین غیر اسلامی و یا صرفا ملی و جمهوریت و ماهیتی دمکراتیک را تداعی می کرد پیشنهاد می‌دادند تا در آینده به خیال خامشان ، بتوانند انقلاب اسلامی را از مسیر اصلی خودش منحرف و در گذر زمان از ماهیت مکتبی و دینی ، عاری سازند. این بود که امام دست همه آنان را به خوبی خوانده بود و با قاطعیت و البته همراه با تدبیر و مدیریتی الهی و نافذ، با ایمان به مردمی که به او لبیک گفته و پای انقلاب تا مرز شهادت و جان ایستاده بودند، تکلیف نظام برخواسته از انقلاب را برای همیشه زمان معلوم ساختند و مردم نیز پای صندوقهای رای تیر خلاص را به بدخواهان و دشمنان زدند. این شد که جمهوری اسلامی بفضل الهی تثبیت و مسیر پرافتخار خود را پیدا نمود. انتخاب عنوان ترکیبی ( جمهوری اسلامی) ناظر بر دو ضرورت منطقی و اساسی بود ، از طرفی جنبه مردمی انقلاب و نظام سیاسی مبتنی بر آرمانهای انقلاب اسلامی است که به جهتی نیز با دمکراسی و نظامات سیاسی دنیا سازگاری داشته و دارد و چنانکه در این ۴۴ سال ثابت نموده است در تمام مسائل کشور رای و نظر مردم همواره شرط بوده و هست ، مشارکتی که مردم ایران در مسائل مهم کشورشان داشته و دارند در هیچ جای دنیا نمونه ندارد‌. بهترین گواه بر این ادعی اینکه به تعداد عمر انقلاب در این کشور مراجعه به رای مردم و انتخابات آزاد و در اوج امنیت و اقتدار برگزار گردیده است. جالب اینکه به تناسب واقعیات ۴۴ ساله پس از پیروزی انقلاب و شکل گیری جمهوری اسلامی تاکنون چه بسا بتوان گفت که در میدان عمل سهم جمهوریت نسبت به اسلامیت آن بسیار بیشتر و پررنگتر بوده است این در حالی است که علیرغم مهم بودن هر دو بعد نظام، ولی بدلیل اهداف و آرمانهای مقدس آن ، بعد اسلامیت از اصالت بیشتری برخوردار می باشد.