🔺 آفت همه‌گیر 🔹 گزارش شده که روزی امیرالمؤمنین علیه‌السلام در یک تشییع جنازه شرکت کردند. در هنگام حرکت پشت سر جنازه، شنیدند که یک نفر در میان جمعیت در حال خندیدن است. 🔸 آنگاه امام علیه‌السلام چنین فرمودند: گويا مرگ را در دنيا برای غیر از ما نوشته‌ اند و برای دیگران حتمی است نه برای ما، 🔹 و گويا حق و واقعیت را در مورد مرگ بر عهده غیر از ما قرار داده‌اند 🔸 و گو آنکه از مردگان چنین برداشت می‌کنیم که مسافرانی هستند كه به زودى نزد ما برمی‌گردند 🔹 و مردگان را در قبرشان می‌گذاریم و اموال و میراث آنها را می‌خوریم، به این گمان که پس از آنان، ما جاودان خواهیم بود. 🔸 سپس پند و نصیحت هر پند و پند دهنده را فراموش می‌ كنيم و در پایان، از دنیا می‌رویم و علامت و نشانه برای مرگ می‌شویم که بلا و آفت همه‌گیر است. 📚 پی‌نوشت: نهج البلاغة، حکمت ۱۲۲ ┄┅═✧❁🇮🇷❁✧═┅┄ @basijpress_ir