۱۳۵۸- سال پنجم: پنجشنبه ۹۸/۱/۲۹ (آئینه فطرت) روزانه چندین بار در جلوی آئینه، خود را دقیقا وارسی میکنم. از سر و صورت گرفته تا موها ویقه پیراهن. اما گوئی هرگز نمیخواهیم که در جلوی آئینه فطرت خود بیایستیم و سیرت خود را بررسی کنیم که مبادا تحلیل یافته باشیم تا چه رسد به پیشرفت. تمامی نگاههای خودرا معطوف به ظاهر داریم و از باطن خود بی توجّه هستیم. تا کی میخواهیم باین نحو زندگی کنیم. خدایا ما را از دست خودمان وارهان. گوئی بر روی پاکی، که تجلی دهِ انسانیت است را خط بطلان کشیده وهمچنین خدا را هم که آرام دهنده قلبهاست از قلب خود خارج کرده ایم. بی خبر بودن گناه کمی نیست! E--Golshan