غایبان بزرگ این روزها... 🔻 حدود دوماه از حوادث و اغتشاشات اخیر می‌گذرد. مسئله لایه‌های مختلفی از خود را نشان داده است، اما هیچ کنش ویژه و درخوری از مدیر و نهاد رسمی حوزه دیده نشد. ❓سوال: آیا مسئولین حوزه، به‌ویژه جناب آقای اعرافی خود را مخاطب برخی مسئولیت‌های اجتماعی در این شرایط می‌دانند؟ اگر پاسخ مثبت است، اقدام ایشان طی این مدت چه بوده است؟ اکنون حوزه باید اقدام_هوشمندانه و میدانی داشته باشد نه انفعال! 🔻از فقه_معاصر حرف می‌زنیم با این ادعا که رسالت خود را پاسخ به نیازهای روز جامعه می‌داند. سوال: الان نیاز روز چیست؟ آیا روش، مدل و سبک پاسخی به نیازهای جامعه، غیر از نگارش کتاب و مقاله داریم؟ اکنون هنگامه‌ی تفقه متناسب با زمانه است، اما می‌بینیم ساختار فقه_معاصر که ناتمام می دانستیمش، امروز در هیچ کجای صحنه حضور ندارد. آیا نبايد در تعریف مان از فقه_معاصر تجدیدنظر کنیم؟ 🔻 وقتی با یک جنگ_ترکیبی مواجهیم، نیاز به طراحی_چندلایه خواهیم داشت. محصور شدن در مدل‌هایی چون بیانیه و تجمع در فیضیه یعنی زیستن در چند دهه گذشته. یعنی نشناختن نیاز روز، یعنی انقطاع از مسئله_اجتماعی. 🔻 آیا نمی‌شود نسبت به این جنگ_ترکیبی یک طراحی_ترکیبی انجام داد؟ آیا باور داریم وسط میدان جنگ هستیم و جنگ در لایه فرهنگی، کنش‌گر فرهنگی می‌خواهد؟ انشالله انتظار نداریم که این وظیفه را سپاه یا اطلاعات انجام دهد، او که درگیر بعد امنیتی و اطلاعاتی مسئله است، ما کجاییم؟ 🔻 انتظار زیادی نیست که بگوییم این دوماه باید بیشتر شاهد حضور فعال و هوشمندانه آقای رستمی (نهاد)، آقای قمی (سازمان)، آقای حاج علی اکبری، آقای واعظی و آقای اعرافی می بودیم. نهادهای فرهنگی ما باید بتوانند در میانه حوادثی که بُعد فرهنگی نیز دارد، سررشته_داری و راهبری_اجتماعی و توان مدیریت و حل_مسئله داشته باشند. 📍چیزی که امروز شاهد آن نیستیم. 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor