دوشنبه۱۳۹۹/۸/۲۶
🔴نقش شبه روشنفکران در تاریخ معاصر ایران-۸۴
نقاب اصلاحات آمریکایی در کنفرانس برلین کنار زده شد
عاقبت مهاجرانی
مهاجرانی پس از استعفا، رئیس‌مرکز گفت‌وگوی تمدن‌ها شد. مرداد سال 1383 بود که در رسانه‌ها، خبر دستگیری مهاجرانی به دلیل شکایت زنی که ادعای همسری مهاجرانی را می‌کرد منتشر شد! او به خاطر عدم پرداخت نفقه حدود یک میلیارد تومانی، بازداشت گردید. او با گذاشتن وثیقه از زندان آزاد و از کشور خارج شد. بعداً مشخص شد وی با چندین زن دیگر غیر از همسرش، جمیله کدیور (از روشنفکران هم‌جهت خود) ازدواج کرده است! نزدیک زمان انتخابات دورة دهم ریاست جمهوری بود که او در خارج از کشور مجدداً به عنوان یکی از حامیان میرحسین موسوی، ظاهر می‌شود. او در گروهی پنج نفره با محسن کدیور، عبدالعلی بازرگان، سروش و اکبر گنجی به عنوان اتاق فکر جنبش سبز، اعلام موجودیت کردند. اینان به نفی صریح وجود مبارک امام زمان(عج) پرداختند که این اتفاق در مصاحبة اکبر گنجی با بی‌بی‌سی صورت گرفت! این گروه با راه‌اندازی سایت «جرس» روزنامه‌نگاران دیگری را هم دور خود جمع کردند. علاوه‌بر عادی‌‌سازی رابطه با غرب و آمریکا- برای کسانی که روزی ادعای دشمنی آمریکا را داشتند- در خدمت ایران‌هراسی و شیعه‌هراسی این کشورها قرار گرفته و نسبت به نفوذ ایران در منطقه ابراز نگرانی می‌کردند! در جریان انتخابات ریاست جمهوری دهم، آنان به حمایت از موسوی برخاسته و تلاش می‌کنند‌‌هاشمی را هم به نفع جریان سبز وارد منازعات کنند. پس از مشخص شدن نتایج انتخابات همواره از آشوبگران دعوت برای ادامة آشوب‌ها و اغتشاشات می‌شد. مهاجرانی در مصاحبه با شبکة العربیه برنامة «روافد» در مهرماه 1389 تصریح کرد: «من مخالف کشتن سلمان رشدی هستم و معتقدم که باید هر فرد و هر ملیتی به عقاید نویسندگان و افراد دیگر احترام بگذارد!» در واقع او جواب نماینده‌ای را که از او در استیضاح همین سؤال را کرده بود امروز این چنین می‌داد! روزهای پایانی بهمن 1390 هم، خبر حضور مهاجرانی در جشن ملک‌عبداله در «الخبار» منتشر و فیلم او در این ضیافت روی سایت‌های اینترنتی قرار گرفت. وی اگرچه دریافت 18 میلیون دلار برای توسعة بخش فارسی شبکة العربیه را انکار کرد اما اشتغال او در مرکز گفت‌وگوی ادیان شاه سعودی در وین و ریاست «دیوید روزن» خاخام صهیونیست بر این مرکز، مُهر تأییدی بر حمایت شاه سعودی از او و خدمت و همکاری مهاجرانی در راستای منافع سعودی‌ها و صهیونیست‌ها است.
کنفرانس فضاحت‌بار برلین و موضع خاتمی
پس از موفقیت در کسب اکثریت کرسی‌های مجلس ششم، آن هم بعد از تقلب و افتضاح در برگزاری انتخابات1، اصلاح‌طلبان گمان می‌کردند که می‌توانند با هم‌اندیشی و هماهنگی مخالفان خارج از کشور، به صورت آشکار و علنی مقابلة با نظام جمهوری اسلامی و خصلت دینی آن را تشدید کنند. «یوشکا فیشر» وزیر خارجة آلمان در نیمة دوم اسفند 1378 به ایران سفر می‌کند. او بعد از دیدار با خاتمی- رئیس‌جمهور- و برخی مقامات دولتی و ابراز خرسندی از پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس ششم2 به آلمان بازگشت و زمینۀ کنفرانس برلین را فراهم کرد.
نوزدهم تا بیست ویکم فروردین 1379 که مصادف با دهۀ اوّل محرم بود، بنیاد «هاینریش بل» آلمان متعلق به حزب سبز یوشکا فیشر – که به اسلام‌ستیزی شهرت دارد – کنفرانسی را تحت عنوان «ایران پس از انتخابات» در خانة فرهنگ‌های جهان در شهر برلین برگزار کرد. آنان می‌خواستند با این کنفرانس، پلی بین اصلاح‌طلبان و مخالفان نظام در داخل کشور با اپوزیسیون خارج‌نشین برقرار کنند. در این کنفرانس 17 نفر از چهره‌های شاخص اصلاح‌طلبی از ایران دعوت شدند! کسانی چون عزت‌اله سحابی (مدیر مسئول روزنامة ایران فردا)، علیرضا علوی‌تبار (عضو شورای سردبیری روزنامة صبح امروز)، اکبر گنجی (عضو شورای سردبیری روزنامة فتح)، حمیدرضا جلایی‌پور (عضو روزنامة عصرآزادگان)، علی افشاری (عضو حزب مشارکت و دفتر تحکیم وحدت)، مهرانگیز کار (حقوقدان ضدانقلاب)، یوسفی اشکوری (روحانی‌نمای تجدیدنظر طلب)، شهلا شرکت (عضو حلقۀ کیان و سردبیر مجلة فمینیستی زنان)، کاظم کردوانی، چنگیز پهلوان، محمود دولت‌آبادی، فریبرز دانا، محمدعلی سپانلو، ابراهیم شیخ، شهلا لاهیجی، خدیجه حاج‌مقدم و جمیله کدیور
(عضو شورای اوّل شهر تهران) در این کنفرانس شرکت کردند!
ملاحظه می‌شود که اغلب این افراد از نویسندگان روزنامه‌های زنجیره‌ای و نویسندگان مقالات و کتاب‌های دگراندیش دین‌ستیز بودند. از آن سو، از گروه‌های مخالف نظام در خارج کشور، سازمان منافقین، سازمان فدائیان خلق، سوسیالیست‌های ایران، فراکسیون متحد جبهة ملی ایران، احزاب جمهوری خواه ملی و ضدانقلابیونی چون حسن ماسالی (از بنیان‌گذاران رادیو آزادی وابسته به سازمان سیا)، مهدی جعفر گوجینی (رئیس‌مجلس حزب سبزها)، کتایون امیرپور (خبرنگار روزنامة فرانکفورتر الگمانیه)، احمد طاهری (خبرنگار روزنامة