Rostami *افغانستان را بی‌خیال شوید!* *غضنفران داخلی را بچسبید!!!* این روزها در یک رخداد بسیار عجیب می‌بینیم کسانی که تا دیروز شعار نه غزه نه لبنان سر می‌دادند و مخالف هرگونه فعالیت‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی بوده‌اند و با ژست جانبداری از منافع مردم ایران، سرنوشت مردم کشورهای همسایه را بی اهمیت برمی‌شمردند، ناگهان خرقه عوض نموده و در دفاع از مردم مظلوم افغانستان سینه چاک می‌کنند و حکومت را شماتت که چرا سربازان کشورمان را به مصاف نیروهای طالبان گسیل نکرده است! شگفتا! مگر همین شما نبودید که می‌گفتید مقابله با داعش به ایران ربطی ندارد، آن هم داعشی که به خون ایرانی و شیعه تشنه بود و دائماً از این عطشش سخن می‌راند. چگونه است که اکنون می‌خواهید به مصاف طالبانی برویم که بارها به ظاهر هم که شده بر حفظ امنیت و احترام همسایگان افغانستان تأکید نموده است!؟ مگر شما نبودید که سرنوشت ناموس به غارت رفته شیعه و سنی و مسیحی و کرد و ایزدی عراق و سوریه را به خودشان مربوط می‌دانستید، اکنون چگونه است که می‌خواهید به مصاف طالبانی برویم که به ظاهر هم که شده بر احترام به ناموس و حفظ امنیت مردم افغانستان تأکید کرده است!؟ مگر شما نبودید که همواره یک تصویر افسانه‌ای از ارتش آمریکا و قدرت نظامی این کشور می‌ساختید و در مقابل توان امنیتی و نظامی کشور خود را به سخره می‌گرفتید، پس چگونه است که اکنون اصرار دارید نیروهای مسلح کشورتان را به آوردگاهی بفرستید که ارتش ایالات متحده پس از بیست سال جنگ و صرف میلیاردها دلار، با شکست و فضاحت از آن فرار نموده است!؟ مگر شما نبودید که همیشه، فقط انشایی را خوب می‌دانستید که ایران از روی دست آمریکا بنویسد، پس چرا حالا که آمریکا با طالبان از در آشتی درآمده و با ایشان مذاکره کرده، جمهوری اسلامی را بخاطر داشتن یک ارتباط حداقلی و نجنگیدن سرزنش می‌کنید!؟ چگونه است آن زمان که دولت‌های متحدمان در عراق و سوریه از ما استمداد می‌طلبیدند، اصرار بر ماندن داشتید و اکنون که دولت متحد آمریکا در افغانستان دعوتنامه ای برای ما نفرستاده، اصرار بر رفتن!؟ آیا می‌دانید چه دامی در افغانستان برای ما پهن شده و به جنگ اصرار می‌ورزید یا اینهمه اصرار فقط ناشی از جو زدگی و رسانه زدگی است!؟ عجیب است که عاقبت دوستی آمریکا و افغانستان را می‌بینید و همچنان به دوستی رسانه‌های آمریکایی و انگلیسی باور دارید که با اشاره آنها اعزام مستشار به عراق و سوریه را تقبیح می‌کنید و با اشاره آنها ارسال نیرو به افغانستان را تجویز!؟ برخورد با مسئله افغانستان باید با صبر و هوشیاری صورت پذیرد. افغانستان آوردگاهی است که دو ابرقدرت (شوروری و آمریکا) شکست خورده از آن بیرون آمدند. البته که مدافعان حرم ما در عراق و سوریه کاری کردند که ابرقدرت‌ها از انجام آن عاجزند ولی دلیل پیروزیشان همین بود که مومنانه و هوشمندانه رفتار کردند. در عراق و سوریه حضور یافتیم چون خود مردمان آن کشورها سلاح برداشته و از ما هم استمداد طلبیدند، با چه منطقی باید به افغانستانی برویم که اکثر شهرها بدون هیچ مقاومت مردمی و بعضا حتی با میل و رغبت تسلیم طالبان میشوند!؟ به افغانستانی که هنوز ماهیت تحولات پیچیده آن و میزان حمایت مردمی از طالبان، بر ما روشن نشده است. صبر استراتژیک در برابر تحولات افغانستان، ابدا به معنای دوستی و اتحاد با طالبان و اعتماد به آن نیست که این خود خطایی دو چندان است. به دلیل قرابت‌های تاریخی و ایدئولوژیک، طالبان بیش از همه زمین بازی عربستان و پاکستان است و در زمین بازی دیگران، احتیاط شرط عقل، ما حتی در خونخواهی دیپلمات‌های شهیدمان هم احتیاط پیشه کرده و وارد افغانستان نشدیم، پس الان هم بهتر است با مراقبت و هوشیاری با تحولات پیچیده افغانستان برخورد کنیم. با تقدیم احترام 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor