وظیفه ما در مقابل زحمات بزرگان دین؟ بزرگان دین، مخصوصا حضرات معصومین برای بپا داشتن دین، زحمات و مرارت های بسیار سنگینی را متحمل شده اند دانستن این سختی ها هم معرفت ما را به اهل بیت بیشتر می کند و و هم می تواند ما را نسبت به وظایف امروزمان آگاه تر کند. در اوصاف امام حسن عسگری، آمده است که حضرت طبق برخی از اقوال در شهر سامراء و خفقانی که دولت عباسی برای خاندان وحی وجود آمده بود ، بدنیا آمده است. البته قول قوی تر این است که در مدینه متولد شدند، در هر صورت حضرت مدت زیادی از حیات مبارک خود را در این شهر نظامی سپر کرده بود. دستگاه مستکبر عباسی ، فشار و سختی های فراوانی را بر امام حسن عسگری علیه السلام وارد کرده بود طوریکه حضرت نمی توانستند کرسی درس و علم بر پا کنند حتی شیعیان هم نمی توانستند به آسانی خدمت حضرت شرفیاب شوند آنها بصورت نامه مسائل خود را با حضرت در میان می گذاشتند، و از طریق نامه هم جواب را دریافت می کردند. شیعیان برای کسب معارف اصیل شیعی خود را از راه های بسیار دور به سامراء می رساندند و کسب تکلیف می کردند. در بعضی از نقل هاست این فشارها گاهی آنقدر زیاد می شد که حتی این امکان هم از بین می رفت، «علی بن جعفر» حلبی نقل کرده: در یکی از روزها که قرار بود امام به‌ دارالخلافه برود ما به انتظار دیدار وی جمع شدیم؛ در این حال از طرف آن حضرت توقیعی (نوشته‌ای) بدین مضمون به ما رسید: «کسی بر من سلام و حتی اشاره هم به طرف من نکند؛ زیرا در امان نیستید» 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor