🔵جلسه ۱۷۰ حکمت عملی ( ۱۴۰۰.۷.۶ )
🔷 شرح عرفانی کتاب #چهل_حدیث حضرت امام خمینی -ره- «جلسه نود و نهم»
🔹تأثیر ذکر، بویژه ذکر و یاد مرگ، در خودسازی و رشد معنوی
🔹ملموس بودن مرگ برای عموم افراد بشر و یقین به آن، موجب استفاده ی بهترِ از یاد مرگ در جهت تربیت و ارشاد ( از دلائل استفاده ی تربیتی از یاد مرگ )
🔹تمثیلی زیبا در مورد توجّه به ناپایداری و غیر جاودانگی زندگی دنیوی
🔹اشاره ای به مسئله ی ثواب و عقاب در آخرت
🔹بررسی مهمّ ترین دلیل هراس و کراهت از مرگ
🔹شیرین و گوارا بودن مرگ، برای اولیاء الهی -سلام الله علیهم-
🔹اشاره ای به چرایی زندان بودن دنیا برای مؤمن
🔹برابری سود و زیان دنیوی، برای اولیاء حقّ -سلام الله علیهم-، البتّه به جهت دنیوی آن
🔹ناشناخته ماندن عمق و گستره نفس و باطن افراد، در عالم طبیعت ( عدم ظهور دنیوی همه زوایای نفوس
♦️سیاسی
🔻مغفول ماندن جنبه معنوی ظلم و فساد، و همچنین ظلم به معنویّت، در نزد مسئولین ارشد نظام ( ظهور و بروز مادّی گرایانه مسئولین بلندمرتبه نظام، در مقام ظلم ستیزی و مبارزه با فساد )
🔻تفاوت رویکرد مسئولین ارشد نظام به دنیا و تدابیر حیات دنیوی، با رویکرد حضرت امام حسین -سلام الله علیه-
🔹بی رنگ شدن دنیا، در فرهنگ عاشورا
🔹ترس جهانخواران از حضرت امام حسین -سلام الله علیه- و فرهنگ حسینی
🔹تفاوت بین هیئات مذهبی جهالت زدا، با هیئات مذهبی جهالت زا ( رویکرد جهالت زدا به فرهنگ عاشورا، یا رویکرد جهالت زا؟ )
🔹تبیین فرمایش مشهور حضرت امام خمینی -ره- "این محرّم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است"
🔹معنای صحیح معرفت به حضرت أبی عبدالله -سلام الله علیه-
🔹قدسی سازی، هدف فرهنگ عاشورا و انقلاب اسلامی ( انتظار از نظام اسلامی، قدسی سازیست نه صرفاً انسان سازی ) .