. نکته ای بر *بیانات رهبری به مناسبت هفته ی دولت* ☘آنچه که این روز های بر روی آن تکیه می کنیم، ذکر روایتی است که در آن جای افراد روشن تر می شود و انتظارات ملت و دولت از هم واقعی می شود. تاکید رهبری بر *اطلاع رسانی به شیوه ی هنری*، *پیوست های تبلیغ*، *راهیان پیشرفت* در دولت نشان از فقدان روایت و قصه ای است که در آن جایگاه امور و کاری که شهید آیت الله رئیسی می کنند، مشخص می گردد. ☘آیا می توانیم زبان روایتی باشیم که در این روایت آدم ها در یک قصه ای قرار بگیرند و در این قصه مسائلی ببینند و در این مسائل مسیر آینده را انتخاب کنند. اینجا انتخابات و زبان انتخابات که باید به یک روایت برسد، خیلی مهم می شود. باید به این فکر کرد می شود روایتی از وضعیت موجود داشته باشیم و در این روایت مسائلمان را طرح کنیم؟ اگر این را داشته باشیم خیلی فرق نمی کند به شخصی دعوت بکنیم یا دعوت نکنیم. ☘وقتی از روایت حرف می زنیم، یک طرف پیدا شدن مسائل است و یک طرف انتظاراتی هست که مردم پیدا می کنند و یک طرف هم نقش بازیگر آن قصه هست. یعنی شما با روایت می توانید آن آدمی که در اینجا قرار می گیرد را حفظ کنید. شاید فکر کنیم آن آدم در انتخاب های خودش هست، چرا فکر می کنیم اگر روایت کنید می آید در آن قصه؟ چون آن آدم برای حضور خودش افقی پیدا می کند. در آن افق نمی تواند از آن رها شود. مسئله ی اصلی را روایت می دانیم و روایت هم به معنای تبلیغاتچی شدن نیست. روایت به معنای اینکه با درک وضعیت فعلی کشور قصه ای را از این کشور بگویید و در دل این قصه مسائل کشور مشخص شود، جای مردم مشخص شود و جای آن کسی که می خواهد انتخاب شود هم مشخص شود. هر چیزی را نمی شود به عنوان روایت گفت. مثلا شما توجه کنید به بچه ها هر چیزی را نمی شود گفت. اگر قصه ای وجود نداشته باشد، حواسش پرت می شود، اگر نشود برای مردم قصه و روایت وضع موجود را گفت، یه ذره می شنوند و می روند. قصه یک فن بیان و یک مهارت نیست. روایت نیازمند یک درکی از زمان است. قصه می تواند زمان را مقابل انسان بگذارد. @behyaarstf_ir