از ماست که بر ماست... از رقصیدن در تعجب کردید؟ ✍ محمد صالح مشفقی پور 🔺‌فلان امام جمعه، پیگیر و حامی اجرای کنسرت است! و یک وزیر این حمایت را انقلاب می داند... 🔺 فلان معمّمِ مسؤول در آموزش و پرورش بر خلاف نظر رهبری، هیچ مشکلی با ضریب دادن به موسیقی ندارد و از فضاهای انگیزه ساز برای گرایش دانش آموزان به حوزه موسیقی جلوگیری نمی کند! 🔺 فلان معمّم، همراه با آلات موسیقی می خواند و یا آن دیگری آموزش می دهد! 🔺 بعضی معمّمین دیگر هم رسما خوانندگیِ زن را در صفحات خود منتشر می کنند! 🔺 آن دیگری همراه با سرود در کنار بچه ها، بالا و پایین می پرد و آن ها را تشویق به این کار می کند! 🔺 بعضی دیگر هم از عشق و علاقه‌شان به کنسرت رفتن می گویند! 🔺 بعضی متولیان فرهنگی هم که به اسم جشن مذهبی، عملا کنسرت خیابانی برگزار می کنند! 🔺 از بعضی مداح ها هم که دیگر نگویم برایتان! 🔸 با این شرایط، از رقصیدنِ مستانه در کوچه نباید تعجب کرد، که شاعر عرب به خوبی گفته است: 🔹 اذا کان ربّ البیت بالدف ضاربا فشیمة اهل البیت کلِّهم الرقصُ [اگر صاحب خانه اهل دف زدن باشد، پس روش و منش تمام اهل خانه رقصیدن است.] 🔸 دنباله ی «فعلِ مکروه» خواص _ تازه اگر حرام نبوده باشد! _ «فعل حرام» مردم در جامعه و‌ خیابان است... 🔴 👇 @bidariymelat