نکته پایانی هم انتقادات رهبر انقلاب از مجلس انقلابی است که تفصیل آن خودش فصل جداگانه‌ای می‌طلبد. امام خامنه‌ای با اینکه خودشان مجلس فعلی را یکی از مجالس انقلابی دانستند، با این وجود اما در دیدارهای خود با نمایندگان، در کنار تقدیرها و حمایت‌ها، انتقادات متعددی هم بیان کرده‌اند که برخی صریح و برخی در قالب توصیه بوده است، از جمله:
۱. علی‌رغم تذکرات مکرر، برای قانونگذاری، سیاستگذاری و تقنینی صورت نگرفته.
۲. غلبه با طرح‌ها بر لوایح است در حالی که اصل بر لایحه است، چون دولت خودش مجری است.
۳. عدم قانونگذاری قوی برای موصوعاتی مثل حمایت از خانواده و جوانی جمعیت و مسکن.
۴. افراط در بکارگیری از ابزارهای نظارتی مثل سؤال و استیضاح و استفاده از آنها برای رسیدن به مقاصد دیگر.
۵. سخت‌گیری‌های غیرلازم در رأی اعتماد نسبت به وزرای پیشنهادی به مجلس.
۶. تراکم قوانین تاریخ گذشته، متعارض و متناقض و عدم تنقیح آنها تاکنون.
۷. استفاده از موقعیت نمایندگی برای رسیدن به پست‌های بالاتر.
۸. همراه کردن توهین و دشنام و بی‌تقوایی به هنگام استفاده از ظرفیت قانونی نطق، سؤال و استیضاح.
۹. اولویت دادن به مسائل فرعی در برابر مسائل اصلی.
۱۰. عدم تعامل با قوای دیگر خصوصا دولت.
۱۱. دخالت نمایندگان در عزل و نصب‌ها و مسائل اجرائی کشور.
۱۲. لزوم تقویت بنیه کارشناسی مجلس.
۱۳. تبیین نکردن قوانین تصویب شده.
بنابر این ضمن توجه به محاسن، خدمات و ویژگی‌های انقلابی این مجلس در مقایسه با برخی مجالس قبلی، نمی‌توان معایب و اشکالات آن را نادیده گرفت یا اگر کسی مجلس یازدهم را نقد کرد به تکفیرش پرداخت. باید با بیان انتقادات برای تشکیل مجلسی با دوز بالاتر صفت انقلابی، به سمت تشکیل مجلسی که خدمات بیشتری به مردم می‌دهد برویم.
اکنون در پایان کار این مجلس، مردم با بررسی کارنامه مجلس یازدهم باید درباره انقلابی ماندن این مجلس قضاوت کنند.