راستش همان بار اول هم ما نبودیم که آمدیم؛ خودت بودی که ما را پیدا کردی. نمی‌دانم چرا، نمی‌دانم دعای چه کسی بود، برای چه بود و اصلا چطور شد. اما ما جای دیگری بودیم و تو، جوری که حتی متوجه نشویم کسی دستمان را گرفته، ما را «کشیدی» و آوردی پیش خودت. ما اما گاهی فراموش کردیم. گاهی حواس‌مان پرت شد. گاهی اشتباه کردیم. گاهی گم شدیم. اما باز هم، همه گمشده‌ها را خودت پیدا می‌کنی. مدتی به اشتباه، زمانی که غصه‌ها هجوم می‌آوردند، می‌گفتم که «شاید حسین برای ما کاری کرد». بعد فهمیدم که حسین برای ما کاری کرده و اگر نکرده بود، همین جمله هم معلوم نبود به زبان بیاید و نوشته شود. سلام بر تو که اشتباه پدرمان «آدم»، با گریه بر نام تو بخشوده شد. سلام بر تو ای پدر بندگان خدا... ‌ طرح: #دنیا_رستگار 🌐 روابط عمومی سازمان مرکزی دانشگاه فرهنگیان https://eitaa.com/cfu_acac_ir