از عرف‌های لغزان تا شریعت پایدار؛ آزادی یا اسارت؟! ♻️ هیچ جامعه‌ای بی‌قانون باقی نمی‌ماند و هیچ نظمی بدون چارچوب حقوقی پایدار نمی‌گردد. نگاه کنید به همه‌ی کشورها: «مالیات» و «خدمت نظام وظیفه» از جمله قوانین الزام‌آورند. 👈بسیاری از مردم نه تنها به آن علاقه‌ای ندارند، بلکه حتی آن را نمی‌پذیرند، اما ناچار به اجرای آنند؛ زیرا نقض آن، فروپاشی اجتماعی را به‌دنبال خواهد داشت. ⚜حال تصور کنید گروهی ادعا کنند که نمی‌خواهند به سربازی بروند! عقل چه حکمی می‌دهد؟ آیا می‌توان گفت چون برخی جوانان به‌خاطر سربازی از تحصیل، ازدواج یا اشتغال باز می‌مانند، پس هر کس خواست، نرود؟! یا روزی برسد که عده‌ای بگویند: «جریمه‌ی رانندگی نمی‌دهیم و به دلخواه خود با سرعت غیرمجاز حرکت می‌کنیم.» آیا می‌توان برای حفظ «وفاق» و جلوگیری از «تنش»، دولت را به سکوت در برابر چنین بی‌قانونی فراخواند؟ همین منطق را به عوارض گمرکی، مالیات و دیگر عرصه‌ها تعمیم دهید: مگر می‌توان گفت چون عده‌ای ناراضی‌اند، اصل قانون را باید تعطیل کرد؟ ⚖️ قانون، قانون است؛ کنار گذاشتنش مساوی است با فروپاشی جامعه از درون. 🌸 اینجاست که پرسش اصلی رخ می‌نماید: ⁉️اگر در جامعه‌ای قوانین الهی به کناری نهاده شود، چه خواهد شد؟ 🔹رسالت پیامبر اکرم (ص) چیزی جز این نبود که نشان دهد «قانونِ برخاسته از وحی» یگانه ضامن عدالت و کرامت است. او احکام الهی را جایگزین عرف‌های پوسیده‌ی جاهلی کرد تا اخلاق معنا یابد و عدالت جان بگیرد. 📌 «حجاب» از همین سنخ است. ممکن است برای برخی دشوار جلوه کند، درست مانند مالیات یا سربازی؛ اما چون «قانون خدا»ست، باید پذیرفته شود. کسی که اسلام را برمی‌گزیند، در حقیقت پذیرفته است که حیات او بر مدار شریعت بچرخد، نه بر میل فردی یا عرف متغیر اجتماعی. ✍النجم_الثاقب @chele_hozor