ماده ۱۰ - ۱ - چنانچه هر یک از طرفهای پیمان - تشخیص دهد که حوادثی فوق‌العاده مربوط به موضوع این پیمان مصالح عالیه کشورش را به مخاطره‌افکنده است - حق خواهد داشت - در اعمال حق حاکمیت ملی خود از پیمان کناره‌گیری کند. طرف مذکور باید این کناره‌گیری را با اخطار قبلی سه ماهه‌به کلیه دول دیگر طرف پیمان و به شورای امنیت ملل متحد اعلام نماید. اخطار مذکور باید حاوی بیان و شرح حوادث فوق‌العاده‌ای که به نظر دولت مورد بحث مصالح عالیه کشورش را به مخاطره انداخته است - باشد.
۲ - بیست و پنج سال پس از لازم‌الاجراء شدن پیمان - کنفرانسی تشکیل خواهد شد تا در مورد این که آیا پیمان برای مدت نامحدودی لازم‌الاجراء به‌ماند یا برای مدت یا
مدتهای اضافی معینی تمدید شود - اخذ تصمیم کند. این تصمیم به اکثریت آرای طرفهای پیمان اتخاذ خواهد شد.
ماده ۱۱ - این پیمان که متون انگلیسی و روسی و فرانسه و اسپانیایی و چینی آن
متساویاً معتبر است و در بایگانی حکومتهای نگهدارنده ضبط خواهد‌شد.
حکومتهای نگهدارنده نسخ مصدق پیمان حاضر را برای دول امضاکننده یا ملحق شده به پیمان ارسال خواهند داشت.
بنا به مراتب - امضاکنندگان ذیل که دارای اختیارات لازمه برای این منظور می‌باشند
پیمان حاضر را امضاء نمودند.
در تاریخ اول ژوییه ۱۹۶۸ در سه نسخه در شهرهای واشنگتن و لندن و مسکو منعقد
گردید.
پیمان فوق مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده منضم به قانون پیمان بین‌المللی منع
گسترش سلاحهای هسته‌ای می‌باشد.
رییس مجلس سنا - جعفر شریف‌امامی