آزمون استروپ (Stroop Test) یکی از آزمون‌های مشهور در روانشناسی و علوم شناختی است که به بررسی تعامل بین پردازش خودکار و پردازش کنترل‌شده توجه می‌پردازد. این آزمون به ویژه برای سنجش توانایی فرد در مهار پاسخ‌های خودکار و توجه به اطلاعات جدید طراحی شده است. ساختار آزمون استروپ: آزمون استروپ به طور معمول شامل سه بخش است: 1. بخش نام‌گذاری رنگ (Congruent Condition): در این بخش، کلمات رنگ‌ها (مانند "قرمز"، "سبز" و "آبی") با رنگ‌های متناظر خود چاپ می‌شوند (مثلاً کلمه "قرمز" به رنگ قرمز نوشته می‌شود). هدف این بخش اندازه‌گیری سرعت و دقت فرد در نام‌گذاری رنگ‌ها است. 2. بخش نام‌گذاری رنگ متضاد (Incongruent Condition): در این بخش، کلمات رنگ‌ها با رنگ‌های غیرمتناظر چاپ می‌شوند (مثلاً کلمه "قرمز" به رنگ آبی نوشته می‌شود). این بخش به طور خاص طراحی شده است تا تأثیرات پاسخ‌های خودکار را اندازه‌گیری کند. در این حالت، فرد باید تلاش کند تا به جای خواندن کلمه، رنگ آن را نام ببرد. 3. بخش نام‌گذاری کلمات (Neutral Condition): در این بخش، کلمات غیررنگی یا بی‌معنا به رنگ‌های مختلف نمایش داده می‌شوند. این بخش به عنوان یک کنترل برای مقایسه با دو بخش قبلی عمل می‌کند. هدف آزمون استروپ: هدف اصلی آزمون استروپ بررسی توانایی فرد در کنترل توجه و مهار پاسخ‌های خودکار است. معمولاً در بخش نام‌گذاری رنگ متضاد، زمان پاسخ‌دهی و تعداد اشتباهات بیشتر از دو بخش دیگر است. این به دلیل رقابت بین پردازش خودکار خواندن کلمه و پردازش کنترل‌شده نام‌گذاری رنگ است. کاربردها: آزمون استروپ در زمینه‌های مختلفی از جمله: - بررسی اختلالات روانی مانند ADHD و اضطراب - ارزیابی عملکرد شناختی در سالمندان - مطالعه تأثیرات تمرکز و توجه در شرایط مختلف به کار می‌رود و به عنوان یکی از ابزارهای مهم در روانشناسی شناختی شناخته می‌شود. آزمون استروپ به ما این امکان را می‌دهد تا پیچیدگی‌های پردازش شناختی و تعاملات بین کنترل توجه و پاسخ‌های خودکار را بهتر درک کنیم. این آزمون نه تنها در تحقیقات علمی، بلکه در زمینه‌های بالینی نیز کاربردهای فراوانی دارد. --------------------------------------------- کانال علوم و سواد شناختی | بهادران 🔰 https://eitaa.com/cognitiveScience