بازنمودگرایی و پدیدارگرایی در یک نگاه واقع گرایانه ویژگی های پدیداری با دو نگرش کلی مورد ملاحضه قرار می گیرند: 1. بازنمودگرایان( representationalists) که گاهی بازنماگرایان(representationists) یا التفات گرایان(intentionalists) هم خوانده مي‌شوند، مانند درتسکی، لایکن، لیدز و تای معتقدند که خصیصه های پدیداری حالات ذهنی به انواع محتوای التفاتی قابل تقلیل اند ۲. پدیدارگرایان (phenomenalists) که گاهی اوقات پدیدگرایان(phenomenists) نامیده مي‌شوند، معتقدند خصیصه پدیداری یک حالت ذهنی به چنین مواردی قابل تقلیل نیستند. نظیر ندبلاک،چالمرز، شومیکر و پیکاک. نظريه اصلی بازنمودگرایان این است که ویژگی‌های بازنمودی، حالات بازنمودی یا التفاتی هستند. با اینحال این موضوع هنوز درباره اینکه به این حالات تقلیل پذیر یا خیر مبهم است؟ هرچند اغلب بازنمودگرایان مانند درتسکی، تای و لایکن معتقد به تقلیل بوده و میگویند محتوی پدیداری یک تجربه نوعی از محتوی التفاتی است فیلسوفانی نظیر درتسکی، تای و لایکن چنین اعتقادی دارند، از سوی دیگر ویژگی‌های پدیداری یک تجربه با محتوای التفاتی تعیّن ‌یابد. درحالیکه پدیدارگرایانی مانند دیوید چالمرز، ندبلاک و پیکاک و با این ايده که ویژگی‌های پدیداری را مانند لوار ویژگی‌های بطورذاتی بازنمودی بدانند یا مانند ندبلاک و پیکاک ویژگی ذاتی بازنمودی ندانند مخالف اند. اولین کانال تخصصی علوم شناختی در ایتا @CognitiveScience 🖥📝📲🧠