🔻 بعد از ۲۲ سال مذاکره خسارت‌بار هنوز وقت خروج از NPT نرسیده است؟! 🔹سرانجام پس از دو دهه مذاکره‌های پرهزینه و بی‌ثمر، غرب و متحدانش پرده آخر سناریوی ضدایرانی خود را اجرا کردند. قطعنامه موسوم به «تداوم لغو تحریم‌ها» در شورای امنیت، با وتوی 3 کشور آمریکا، انگلیس، فرانسه و رای منفی 6 عضو غیر دائم شورای امنیت به بن‌بست خورد و به این ترتیب نه‌تنها برجام، بلکه قطعنامه ۲۲۳۱ نیز رسماً به تاریخ پیوست. به بیان دقیق‌تر، مرگ برجام و پایان کارساز نبودن قطعنامه ۲۲۳۱، سند شکست یک تجربه تلخ و پرهزینه به نام «اعتماد به غرب» را در برابر ملت ایران مهر و امضا کرد. 🔹از سال ۱۳۸۲ تاکنون، طی ۲۲ سال، مذاکره‌کنندگان مختلف ایرانی بارها و بارها با هدف رفع تحریم‌ها پای میز گفت‌وگو نشستند. ثمره این روند چیزی جز تحمیل محدودیت‌های هسته‌ای، از کار انداختن بخش مهمی از توان غنی‌سازی، توقف دستاوردهای فناورانه و در نهایت بازگشت دوباره همان تحریم‌ها نبود. دیروز با وتوی قطعنامه «تمدید لغو تحریم‌ها»، رسماً اعتراف شد که برجام نه برای لغو تحریم بلکه برای بستن دست ایران در حوزه هسته‌ای طراحی شده بود. 🔹در این میان تبلیغات رسانه‌ای غرب می‌کوشد از اصطلاح «ماشه» و بازگشت تحریم‌های شورای امنیت، ابزاری برای فشار روانی علیه ایران بسازد. اما واقعیت این است که تحریم‌های شورای امنیت در مقایسه با تحریم‌های ثانویه آمریکا چیزی جز یک پوسته توخالی نیست. 🔹امروز دیگر حتی خوش‌بین‌ترین جریان‌های داخلی هم نمی‌توانند مرگ برجام را انکار کنند. دشمن ماشه را کشید، اما در تفنگی که گلوله‌ای در خشاب ندارد. آنچه اکنون بیش از هر زمان ضروری است، تصمیمی شجاعانه و تاریخی است: خروج ایران از NPT و حرکت به سوی تقویت کامل بازدارندگی ملی. این تنها پاسخی است که می‌تواند محاسبات دشمن را بر هم بزند و هزینه هرگونه تهدید علیه ایران را برای همیشه غیرقابل تحمل کند. 🔹با این حال، آنچه خطرناک‌تر از مرگ برجام است، تلاش بوقچی‌های داخلی دشمن است که می‌خواهند بار دیگر مردم و سیاست کشور را گرفتار سراب «مذاکره» و «تعامل یک‌طرفه» سازند. اینجا باید هوشیار بود: خشاب اسنپ‌بک مدت‌هاست خالی شده، مبادا این جماعت بخواهند آن را پر کنند. سازوکار اسنپ‌بک در عمل چیزی را تغییر نمی‌دهد. چرا که تحریم‌های فعلی آمریکا به‌مراتب شدیدتر از قطعنامه‌های شورای امنیت است. به عبارت دیگر، خشاب دشمن پیش‌تر شلیک شده و چیزی باقی نمانده است. 🔹بنابراین باید این حقیقت را پذیرفت: اسنپ‌بک چیزی جز دفن رسمی برجام کاغذی نیست. برجامی که ده سال جز زیان و خسارت چیزی برای ملت ایران نداشت، اکنون حتی در سطح یک سند روی کاغذ هم از میان می‌رود. از این پس، دیگر نه از «فتح‌الفتوح» خبری خواهد بود و نه از «آفتاب تابان». تنها چیزی که باقی مانده، تجربه‌ای گران‌سنگ است که نشان می‌دهد راه پیشرفت کشور نه از مسیر اعتماد به غرب، بلکه از مسیر مقاومت فعال، اقتصاد درون‌زا و دیپلماسی متوازن با شرق و همسایگان می‌گذرد./ کیهان https://eitaa.com/cyberarmy