از خود خجالت می‌کشم وقتی در شب قدر و قبل و بعد از آن، اینگونه خون مسلمانان بر زمین ریخته می‌شود و ما به امام زمان، العجل می‌گوییم. حال آنکه اوست که سالها منتظر یاری و نصرت ماست. می‌ترسم! می‌ترسم از اینکه حال من در جلسات شب قدر، حال مسلمانانی در سال ۶۰ هجری باشد که در هنگام پاره پاره شدن اهل بیت در کربلا، مشغول طواف خانه خدا بودند. خدایا از این مسلمانی توبه! از این بی‌تفاوتی توبه! و از این توبه کردن، توبه!