واقعه آتش‌سوزی مسجد جامع کرمان:
به رخدادی گفته می‌شود که طی آن مردم شهر کرمان برای مراسم چهلم کشته شدگان میدان ژاله مراسم یادبودی به دعوت روحانیون شهر برگزار کردند که در آن زاغه نشینان(دژخیمان حکومت پهلوی) با حمایت مأموران شهربانی وارد مسجد جامع شدند و طی درگیری عده ای از مردم زخمی یا کشته شدند. این رخداد، پس از وقوعش تأثیر مستقیم و بارزی بر جریان مبارزات مردم کرمان و حتی استانهای دیگر کشور در جریان انقلاب ایران (۱۳۵۷) داشت.
شرح واقعه
در روز چهلم شهدای ۱۷ شهریور تهران ساعت ۸صبح در روز ۲۴ مهر ۱۳۵۷، بنابر گزارش ساواک حدود ۵هزار نفر از مردم کرمان جهت بزرگداشت آنها، به دعوت علما و روحانیون کرمان در مسجد جامع این شهر اجتماع کرده بودند. در این روز بازار و کلیه مغازه‌ها تعطیل شده بود.
در این میان، بنابر گزارشگر روزنامه کیهان حدود ۳۰۰نفر (گزارش ساواک ۱۰۰۰نفر) ساکنین زاغه‌نشین، با در دست داشتن چوب و میله آهنی و دادن شعارهایی به نفع حکومت، در ساعت ۱۱:۳۰ هنگامی که حجت الاسلام صمدانی واعظ مسجد جامع مشغول سخنرانی بود، به مسجد رسیدند.
مهاجمان، نخست دوچرخه‌ها و موتورهای مردم را آتش زدند که با واکنش مردم مواجه شدند و درگیری و زد و خوردی میان مردم و کولیها بوجود آمد. در این هنگام نیروهای شهربانی با استفاده از گاز اشک آور و شلیک هوایی سعی در متفرق کردن آنها داشتند. در همین هنگام عده‌ای دیگر از مهاجمین به پشت‌بام مسجد رفتند و با پرتاب آجر جمعیت داخل مسجد را مورد حمله قرار دادند. در این میان آیت الله صالحی و آیت الله رخشاد نجفی به دلیل پخش گازهای اشک آور بیهوش شدند و سپس عده ای دیگر از کولیها به سمت مردم حمله کردند و عده ای را مجروح و زخمی کردند.
در اثر این واقعه، قسمتی از وسایل مسجد و ساختمان مسجد آتش گرفت و تعدادی از قرآن‌های داخل مسجد هم سوختند. پس از آن به گزارش روزنامه اطلاعات ۷۰ باب مغازه در خیابان شاهپور به آتش کشیده شد و شیشه‌های چندین بانک و موسسات بزرگ تجاری تخریب شد.
#روشنا