🍂
در بخشی از کتاب می خوانیم:
سوال از قرایی:
نیمه اول دهه ۵۰ محلات جنوب تهران، مدام عرصه درگیری مسلحانه بین ماموران رژیم با مخالفان مسلح آن بوده. محله شما هم چنین وضعیتی داشت؟
گلعلی:
«مردم مات و مبهوت و کنجکاو بودند؛ باورشان نمیشد ۱۰ نفر خرابکار - لقبی که ساواک و رژیم به چریکها داد - در یک خانه پنهان شده باشند، اما احساس همدردی هم با چریکها نداشتند. چریک جماعت، مارکسیست بودند و منکر باورها و اعتقادات عمیق مذهبی مردم. مردم جنوب شهر تهران هم از فردای کودتای ۲۸ مرداد با کمونیستها خوب نبودند... البته آن روزها من سرم به سیاست بند نبود...».
🍂