❓سوال: بعد از هشت سال سختی و دوا و دکتر الان خدا ی پسر بهمون داد که الان داره میشه ۳ ماه همسرم و خانوادم بشدت دارن انتقادم میکنن که نباید اینقدر حساسیت بخرج بدی برای بچه تا حدی رسیده که ناراحتی و دلخوری ایجاد شده ولی واقعیتش من نمیتونم بیخیال باشم نسبت به بچه ام دائم همسرم یا ناراحته یا عصبی از دستم ♻️پاسخ: اولاً، تبریک می‌گویم برای تولد پسرتان! این یک اتفاق بسیار خوشایند و ارزشمند است، به‌ویژه پس از سال‌ها انتظار و تلاش. حالا که شما مادر شده‌اید، طبیعی است که احساس مسئولیت زیادی نسبت به فرزندتان داشته باشید و بخواهید بهترین مراقبت را از او به عمل آورید. این حساسیت و دقت شما نشان‌دهنده عشق و تعهد شما به فرزندتان است. با این حال، به نظر می‌رسد که این حساسیت بیش از حد باعث ایجاد تنش در روابط شما با همسر و خانواده‌تان شده است. این موضوع می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد: دلایل احتمالی: 1. اضطراب و استرس پس از سال‌ها انتظار: پس از سال‌ها تلاش برای بچه‌دار شدن، ممکن است شما به طور ناخودآگاه اضطراب بیشتری نسبت به مراقبت از فرزندتان داشته باشید. این اضطراب می‌تواند باعث شود که شما بیش از حد محتاط و حساس شوید. 2. تفاوت در سبک فرزندپروری: ممکن است شما و همسرتان یا خانواده‌تان در مورد نحوه مراقبت از کودک تفاوت نظر داشته باشید. این تفاوت‌ها می‌تواند منجر به انتقاد و ناراحتی شود. 3. فشار روانی و خستگی: مراقبت از یک نوزاد می‌تواند بسیار خسته‌کننده باشد، به‌ویژه در ماه‌های اولیه. این خستگی می‌تواند باعث شود که شما و همسرتان تحمل کمتری نسبت به یکدیگر داشته باشید و زودتر از کوره در بروید. 4. ترس از اشتباه کردن: ممکن است شما به دلیل تجربه‌های گذشته (مانند سختی‌های بچه‌دار شدن) ترس بیشتری از اشتباه کردن در مراقبت از فرزندتان داشته باشید. این ترس می‌تواند باعث شود که شما بیش از حد کنترل‌گر و حساس شوید. راهکارها: 1. برقراری ارتباط مؤثر با همسر: سعی کنید با همسرتان در مورد احساسات و نگرانی‌های خود صحبت کنید. به جای دفاعی برخورد کردن، سعی کنید به حرف‌های او گوش دهید و بفهمید که چرا او احساس می‌کند شما بیش از حد حساس هستید. سپس احساسات خود را نیز با او در میان بگذارید. این گفت‌وگو می‌تواند به کاهش تنش کمک کند. 2. تعادل در مراقبت از کودک: سعی کنید بین مراقبت از کودک و استراحت خود تعادل برقرار کنید. شما نیز به عنوان پدر یا مادر نیاز به استراحت و مراقبت از خود دارید. اگر شما خسته و تحت فشار باشید، نمی‌توانید به خوبی از فرزندتان مراقبت کنید. 3. پذیرش کمک از دیگران: اگر خانواده یا دوستان پیشنهاد کمک می‌دهند، سعی کنید آن را بپذیرید. این کمک می‌تواند به شما فرصت دهد تا کمی استراحت کنید و از فشار روانی خود بکاهید. 4. کاهش اضطراب: اگر احساس می‌کنید که اضطراب شما بیش از حد است، ممکن است نیاز باشد با یک روانشناس یا مشاور صحبت کنید. آن‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا راه‌هایی برای مدیریت اضطراب خود پیدا کنید. 5. ایجاد قوانین و توافق‌های خانوادگی: با همسرتان در مورد نحوه مراقبت از کودک به توافق برسید. این توافق‌ها می‌تواند شامل مواردی مانند زمان خواب، تغذیه، و سایر مسائل مربوط به کودک باشد. این کار می‌تواند به کاهش اختلافات کمک کند. 6. زمانی برای خود و همسرتان: سعی کنید زمانی را برای خود و همسرتان اختصاص دهید. حتی اگر این زمان کوتاه باشد، می‌تواند به بهبود رابطه شما کمک کند. این زمان می‌تواند شامل یک پیاده‌روی کوتاه، تماشای یک فیلم یا حتی یک گفت‌وگوی ساده باشد. 7. آموزش و آگاهی بیشتر: گاهی اوقات افزایش آگاهی در مورد مراقبت از نوزاد می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند. کتاب‌ها، کلاس‌ها یا حتی مشورت با پزشک اطفال می‌تواند به شما اطمینان بیشتری بدهد. نتیجه‌گیری: حساسیت شما نسبت به فرزندتان طبیعی و قابل درک است، اما مهم است که این حساسیت به حدی نرسد که باعث ایجاد تنش در روابط شما با همسر و خانواده‌تان شود. با برقراری ارتباط مؤثر، تعادل در مراقبت از کودک و پذیرش کمک از دیگران، می‌توانید این تنش‌ها را کاهش دهید و فضای آرام‌تری برای خود و خانواده‌تان ایجاد کنید. اگر احساس می‌کنید که اضطراب شما بیش از حد است، مشورت با یک روانشناس می‌تواند بسیار مفید باشد.