تاریخ ایران عزیز پر است از فراز و نشیب‌های گوناگون در عرصه‌های مختلف.دردآورترین و اسفبارترین مقاطع تاریخی این کهن بوم و بر، زمان‌هایی است که مام میهن مورد حمله نیروهای متجاوز و«اشغالگر» قرار گرفته، از حمله وحشیانه «مغول‌ها» و قبل از آن ها گرفته تا برخی «عرب‌ها» و«عثمانی‌ها»،«روس‌ها»،«افغان‌ها»،«انگلیسی‌ها»،«آمریکایی‌ها»،«پرتغالی ها» و ... تا «صدامیان» مستظهر به پشتیبانی و حمایت آمریکا و شوروی سابق و اروپاییان و اکثر قریب به اتفاق سران کشورهای عرب منطقه. از ننگ بزرگ تجاوز و حاکمیت مغولان وحشی بر ایران صاحب علم و فرهنگ و تمدن کهن که با هزاران دریغ و افسوس بگذریم، داغ بزرگی که جنگ‌های ۱۰ ساله روسیه تزاری با کشورمان بر دلمان گذاشت از جمله ننگ‌هایی است که بی‌تدبیری و نالایقی حکمرانان وقت کشورمان از یک سو و خوی استعماری و تجاوزگری تزارها با دخالت انگلیسی‌ها به «عهدنامه گلستان» در سال ۱۱۹۲ شمسی منجر شد عهدنامه یک طرفه و «زورمدارانه ای» که علاوه بر شکست هیمنه،غرور، عزت و استقلال کشور عزیزمان موجب جدا شدن ۱۷ ولایت قفقازی و ۱۳۶۰ کیلومتر از خطوط ساحلی دریاچه خزر یا دقیق‌تر بگوییم «دریای مازندران» از ایران بزرگ شد.