الی الحبیب
▫️ 🚩 گزیده‌ای از مراثی عاشورا (شام غریبان) 🔰 بخش دوم 🍂 در مدتی که جسد پدر را در آغوش کشیده بود، چه رخ داد؟ مرحوم کفعمی جواب را از زبان خود حضرت سکینه نقل میکند: 🍃 «قَالَتْ سَكِينَةُ لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ اعْتَنَقْتُهُ فَأُغْمِيَ عَلَيَّ فَسَمِعْتُهُ يَقُولُ»‏: «شِيعَتِي مَا إِنْ شَرِبْتُمْ رَيَّ عَذْبٍ فَاذْكُرُونِي أَوْ سَمِعْتُمْ بِغَرِيبٍ أَوْ شَهِيدٍ فَانْدُبُونِي». 🔻 سکینه(ع) می‌گوید: 🏴 وقتی پدرم کشته شد من او را در آغوش کشیدم پس از هوش رفتم آنگاه شنیدم که می‌گوید: 🚩 ای پیروان من هرگاه آب گوارایی نوشیدید مرا یاد کنید یا اگر داستان فرد غریب یا شهیدی را شنیدید برای من ندبه کنید.‏ 🍂 «اعْتَنَقَتْ جَسَدَ أَبِيهَا الْحُسَيْنِ»؛ از کلمه «اعْتَنَقَتْ» برداشت می‌شود که پیکر پدر را به آغوش کشید؛ معنای دیگر هم این است که، صورت به رگ‌های بریده گذاشت. 🍂 «فَاجْتَمَعَتْ عِدَّةٌ» برای جدا کردن یک بانو از پیکر پدر یک یا دو نفر هم کافی است؛ ولی عده‌ای برای این کار آمدند. 🍂 «عِدَّةٌ مِنَ الْأَعْرَابِ» تعدادی از اعراب آمدند تعبیر الْأَعْرَابِ یعنی بیابان‌نشین؛ چرا باید تعدادی بیابان‌نشین برای این کار جمع شوند؟! 🍂 «فَاجْتَمَعَتْ ... حَتَّى جَرُّوهَا عَنْه» کلمه «حتی» در اینجا به معنی انتهای غایت است؛ یعنی یکی‌یکی جمع شدند تا موفق شدند این کار را بکنند؛ یعنی هرچه می‌کردند موفق نمی‌شدند، این دختر را از بدن پدر جدا کنند. چنان با آن حالت استغراق در خدا، غرق در آن نور خدا و جذب در جاذبه حسینی(ع) شده بود که به‌راحتی از پدر جدا نمی‌شد. 🍂 «جَرُّوهَا» او را از کنار پیکر پدر کشان‌کشان بردند. باید مصیبت‌زده را دلداری داد؛ باید به مصیبت‌زده ملاطفت نشان داد؛ باید با یتیم مهربان بود؛ به‌ویژه اگر این یتیم دختربچه باشد باید با محبت برخورد کرد. ولی دشمنان خدا این دختر یتیم را کشان‌کشان از بدن غرق به خون پدرش جدا کردند. 📚 منابع: 📖 اللهوف علی قتلی الطفوف 📖 المصباح للكفعمي | | | 🆔 @elalhabib_ir