💠 باید به سمت فهم توأمان اقتصاد و فرهنگ برویم ✳️ دکتر سید مجید امامی، دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور 🔹ما در گذشته در روابط حاکمیت و مردم، نهادهای اساسی را مورد غفلت قرار داده‌ایم و فکر کردیم که همیشه می‌توانیم با مخاطب فردی تعامل پایدار داشته باشیم. 🔹مهم‌ترین نهادهای واسط بین فرهنگ رسمی با فرهنگ عمومی عبارت‌اند از: خانواده، مسجد، مدرسه و صنف. بسیاری از اتفاقات بزرگ در فرهنگ عمومی در دهه شصت بر اساس خانواده رخ می‌داد، با محوریت مسجد، انجمن‌های صنفی و هویت‌های حرفه‌ای. درحالی‌که در دهه نود، از ظرفیت این نهادها غفلت اساسی کرده‌ایم. 🔹روش‌های مبتنی‌بر صنایع خلاق و تأمین مصارف فرهنگی مردم به دست خودشان، یکی از روش‌های بسیار پیشرو در مدیریت سبک زندگی است. 🔹حتی فعال‌ترین و مفیدترین مجموعه‌های فرهنگی هم اگر مورد حمایت یک‌طرفه و مستقیم یارانه دولت قرار بگیرند، بعد از چند صباحی به مجموعه‌های ناکارآمد، فشل، بی‌خاصیت و البته لوس تبدیل می‌شوند. ما باید به‌ سمت فهم توأمان اقتصاد و فرهنگ برویم تا برای ما شبهه نشود که نام‌گذاری‌های رهبری یعنی اینکه فرهنگ اولویت دوم است. 🔹بزرگ‌ترین تحول ساختاری که با کرونا متوجه آن شدیم، اقتضائات پلتفرمی، شبکه‌ای، مجازی و دوجهانی‌شدن فرهنگ و بسیاری از شاخص‌های فرهنگی مانند دینداری و تحولات نسلی است. اینجا عرصه‌ای است که هم نفوذ و هم تفوق نظام فرهنگی سرمایه‌سالار ما را تهدید می‌کند. 🔹من اساساً تحول ساختاری را پروژه نمی‌بینم، بلکه فرآیند می‌بینم. ما تصور کردیم بدون ارتباط متقابل و کامل فرهنگ نخبگانی و فرهنگ عمومی، فرهنگ رسمی می‌تواند کنشی موفق داشته باشد.