در جوشن كبير يك عبارتی هست كه به خدا مي گيم : "يا كٓريمٓ الصَّفْح" معناش خيلى جالبه یك وقتی یك کسی تو رو می‌بخشه اما یادش نمیره که فلان خطا رو کردی و همیشه یك‌جوری نگات می‌کنه که تو می‌فهمی هنوز یادش نرفته؛ یه‌جورایی انگار که سابقه‌ی بدت رو مدام به یادت میاره. ولی یك وقتی، یك کسی تو رو می‌بخشه و یک‌طوری فراموش می‌کنه انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی. اصلا هم به روت نمیاره. به این نوع بخشش میگن صَفح. و خدای ما این‌ مدليه با ما ... از ته دلمون بگيييم "يا كٓريمٓ الصَّفْح" بیایم در روزاي اخر سال ببخشیم و بگذریم...