💢#فقه_روشهای_تربیتی جلسه دوم 🔹روشهای شناختی: روش بازی 🔸امروز بازی جایگاه شناختی بالایی پیدا کرده است؛ وگرنه بازی بعد رفتاری و حتی گرایشی نیز دارد. 🔸دسته یکم. ادله مطلق بازی: آیاتی که بازی را در قرآن مذمت کرده است. ▫️مخاطب این آیات کفار هستند و منصرف است به بازی بازدارنده از دین مانند: ((وَ ذَرِ الَّذينَ اتَّخَذُوا دينَهُمْ لَعِبًا وَ لَهْوًا» ▫️در سوره حدید آیه 20(اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ) مطلق بازی مکروه نیست همانگونه که مطلق زینت و تکاثر اموال واولاد مکروه نیست. ▫️درنتیجه مطلق بازی مباح است مگر عناوینی دیگر بر آن حمل شود. این آیات منصرف به بازی بازدارنده از کارهای مهم و دینداری است. 🔸دسته دوم. ادله بازی تربیتی: 1. سوره یوسف، آیه 12. 2. روایات «یلعب سبع سنین» 3. روایات «تصابی» 4. سیره معصومان ع 5. روایات خاک بازی 6. روایات عرامه الصبی 7. روایات خوشحال کردن کودکان 8. روایات سوارکاری، تیراندازی 9. روایات تقسیم ساعات زندگی 10. روایت جواز صید برای صحت 11. سیره عقلا ▫️تعدد روایات در مورد بازی قابل توجه است. 🔸نکات حاشیه: راه استفاده از روایات ضعیف در فقه تربیتی. روایات سبع سنین چه تعداد هستند و کدام یک سند موثقه دارند؟ 🔹@feqahat