💢#فقه_روشهای_تربیتی جلسه سوم 🔹روشهای شناختی: روش بازی 🔸ادامه بررسی ادله بازی تربیتی: آیا پیامبر تنها با حسین ع بازی می‌کردند؟ با توجه به اینکه روایات بازی ضعیف است، آیا روایات ضعیف را باید کنار بگذاریم؟ بر اساس تسامح در ادله سنن تسامح می‌کنیم؟ یا برپایه قاعده «ضم احادیث ضعاف» برخورد می‌کنیم؟ 🔸بر اساس روایات خاک بازی (إنَّ التُّرابَ رَبيعُ الصِّبيانِ) و روایات عرامه الصبی (تُسْتَحَبُّ عَرَامَةُ الصَّبِيِ‏ فِي صِغَرِهِ لِيَكُونَ حَلِيماً فِي كِبَرِهِ) یعنی تندی و فعالی کودک و روایات خوشحال کردن کودکان (إنَّ فِي الجَنَّةِ دارا يُقالُ لَهَا : الفَرَحُ، لا يَدخُلُها إلاّ مَن فَرَّحَ الصِّبيانَ) نشان می‌دهد بازی و حرکت و شادی نیاز کودک است. ▫️حد فاصل بیش‌فعالی و کودکی کودکان در چیست؟ ▫️بازی‌ها دارای ابعاد مهم تربیتی هستند؛ مانند بازی گروهی که تقویت کننده تربیت اجتماعی کودک است. بازی تربیتی و اسلامی لزوما ابراز نمادهای دینی نیست؛ اجتماعی کردن کودک و شاد کردن او، یک عمل دینی است. 🔹@feqahat