💢#فقه_روشهای_تربیتی جلسه چهارم 🔹روشهای شناختی: روش بازی 🔸 بررسی فروع فقهی بازی تربیتی: ▫️حکم جایزه و قمار در بازی‌های تربیتی چیست؟ ▫️آیا وسائل قمار، خودش موضوعیت دارد یا مناط مهم است. مناط وسیله قمار بودن در هر زمان است. 🔸مسئله دوم، حکم مسابقه و اهدای جوایز در بازی‌ها چیست؟ پاسخ: ورزش‌ها و بازی‌های مرسوم چند دسته‌اند: الف) بازی‌های قهرمانی و حرفه‌ای جنبه ورزشی آن‌ها بر جنبه سرگرمی آن‌ها غلبه دارد؛ نقش تربیتی این نوع بازی‌ها بسیار زیاد است و باعث قوت بدنی می‌شود؛ از لحاظ اجتماعی ثمرات و وجهه بین‌المللی به وجود می‌آورند. ب) بازی‌های خطرآفرین بازی‌های خطرناک مانند بوکس، کنفوا، کاراته، دو دسته هستند: 1. خطرآفرین باشند و آسیب‌های جدی به بدن انسان وارد سازند؛ 2. به‌گونه‌ای و با تدابیری انجام می‌شوند که خطر نداشته یا خطر قابل توجه نداشته باشد. ج) ورزش‌های همگانی 🔸پاسخ فقهی به اجرای مسابقه در این ورزشها: 1. از باب سبق و رمایه و «عقد سباقی» نسبت به آن دسته از بازی‌هایی که تحت این دو عنوان قرار می‌گیرند و از نظر شرعی حتی شرط‌بندی درباره آن‌ها بدون اشکال است. الغای خصوصیت از قمار در اسب‌سواری و تیراندازی مشکل است. 2. از باب «عقد جعاله» نسبت به بازی‌های غیر از سبق و رمایه. بنابراین قرارداد دولت با گروه‌های ورزشی، مبنی بر جوایز و مزایایی که باید بدهد، از نظر شرعی بی‌اشکال است. 🔹@feqahat