انتشار برخط در مجله پژوهشهای فقهی دانشگاه تهران https://jorr.ut.ac.ir/article_101407.html عنوان مقاله: تربیت به مثابه امری مهم که شارع به ترک آن راضی نیست نویسنده: سیدنقی موسوی 10.22059/jorr.2025.382596.1009518 چکیده تربیت ذاتاً امری ارزش‌پایه است و در مکاتب سیاسی و اجتماعی درجه اهمیت آن متفاوت است. درباره «وضعیت فرانهادی تربیت» مباحثی وجود دارد. نوشتار حاضر درصدد است از منظر بسیار کلان و فوقانی، جایگاه تربیت در منظومه احکام شریعت اسلامی را جستجو نماید و این مدعا را بررسی نماید که آیا «تربیت به مثابه امری مهم است که شارع به ترک آن راضی نیست»؟ بنابراین مساله نوشتار حاضر عبارت است از تبارشناسی، مفهوم‌پردازی و مدلل‌سازی این مدعا. روش تحقیق، به ترتیب توصیفی، تحلیلی و استنباطی است. طبق بررسی‌ها این نتایج حاصل شد: اصطلاح «لایرضی الشارع بترکه» و «الامور المهمه» به یک معنا اشاره دارند و مصادیق آنان هم به دماء و فروج و اعراض محدود نیست. براساس ادله اقامه شده، این نتایج حاصل شد: تربیتِ واجب، در همه ساحات و همه سنین از «امور مهم است که شارع به ترک آن راضی نیست؛ همچنین «تربیت واجب، برای خردسالانِ بی‌سرپرست و بدسرپرست»، «تربیت در سپهر جامعه و بصورت همزمان بصورت وجوبی و ندبی بر خانواده، حاکمیت، عالمان و مردم» و «تربیت از باب امور حسبی و امربه معروف و نهی از منکر». کلیدواژه‌ها فلسفه فقه تربیتی فقه خانواده وضعیت فرانهادی تربیت تکلیف طولیِ تربیت تکلیفِ عرضی تربیت 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/