🌴درخت روی ریشه خودش سبز می‌شود🌴 🌟 یکی از مشخصه‌های بارز پروژه فکری مرتضی فرهادی، انسان‌شناس برجسته ایرانی، ظرف بیش از ۵۰ سال کار علمی، تمرکز بر این محور بوده که سنت نه‌تنها مانع توسعه نیست؛ بلکه توسعه در غرب نیز از دل ریشه‌های سنتی برآمده است. 🌟 از این منظر، استفاده از فناوری‌های جدید در ایران بدون شناخت فناوری‌های تاریخی ایرانیان ناشی از بی‌اطلاعی و بی‌اعتنایی ما نسبت به شناخت «استعدادهای فرهنگی» این سرزمین است ✍️ نوشته‌ای بر پشت جلد کتاب انسان شناس ایرانی دکتر فرهادی، نظر خواننده را به خود جلب می‌کند که عیناً نقل می شود : ✨ «یکی از گونه‌شناسی‌های دانش در فرهنگ‌های شرقی، بخش‌بندی علوم به دانش‌های آشکار و در اختیار همگان (علوم جلیه) و دانش‌های نهانی (علوم خفیه) است. دانش هزارلایه و هزارتوی میان‌رشته‌ای و میان‌معرفتی توسعه، در غیاب هر گونه معنویت و اخلاق خیرخواهانه و انسان‌گرایانه، همچون علم کیمیای نهان در نهان و خفیه در خفیه، هادی و خدمت‌بخش حاکمیت غرب و مضل و گمراه‌کننده برای شرق است. کشورهای مرکز به هزار بهانه و روش دست می‌زنند تا کشورهای پیرامون را در کار توسعه حیران، ناامید و سرگردان کنند. در بهترین حالت به تمثیل لئو تولستوی آنان همچون مورخ ناشنوایی‌اند که به پرسش‌هایی که از آنان نشده است پاسخ می‌دهند! مولف در این نوشته به برخی از فنون و ترفندهای آنان اشاره‌کرده و کوشیده است که با حذف صداهای گوش‌خراش بازار پرمکر و مکاره‌ی مسگری نظام سوداگری استعماری، گلستان سکوت و فضایی آرام برای خواننده ایجاد کند که صداهای بسیار ظریف اما پرژرفای آوازهای آدمیان همچون صدای تنبور عارفانه‌ی ایرانی را از اقصا نقاط جهان بشنود و شاید خواننده به مولف حق دهد که همه‌ی این قیدها را به واژه توسعه و واگیره مورد نظرش برای آن بیفزاید! به‌قول لفتن استاوروس استاوریانوس "جهان سوم دربرگیرنده گروهی از کشورها نیست، بلکه دربرگیرنده مجموعه‌ای از روابط است". گزاره‌ اصلی شکاف جهانی بر این پایه است "واپس‌ماندگی" پدیده‌ای داخلی (درون‌زا) و برآمده از ساختار کشورهای جهان سوم نیست، بساکه محصول نظام سرمایه‌داری جهان و مکمل آن است. برای چیرگی بر واپس‌ماندگی راهی جز پایان‌دادن به وابستگی و ساختارهای آن وجود ندارد. اینجاست که درمی‌یابیم پیشرفت مسئله‌ای صرفاً اقتصادی نیست که با تزریق سرمایه به دست آید. بنابراین این گفته‌ زلال و گران چون حقیقت زیگموند فروید درباره‌ تمدن غرب که "تکامل‌یافته‌ترین ابزار برای تکامل‌نایافته‌ترین اهداف" بسیار بجاست».