امروز روز مهمی است. از نظر تاریخ سیاسی معاصر. نخستین جنبش سراسری ایرانیان، ضد استعمار و وادادگی استبداد قاجار، در سفر سوم ناصرالدین شاه به اروپا و پس از بازگشت، دولت ایران در برابر دریافت سالانه ۱۵ هزار لیره و یک چهارم سود سالانه، امتیاز کلیۀ معاملات داخلی و خارجی توتون و تنباکو را به مدت ۵۰ سال به تالبوت و شرکایش واگذار کرد. ابتدا عالم بزرگ شیراز اعتراض کرد، آقای سید علی اکبر فال اسیری، اعتراضات به اصفهان و مشهد رسید. ظل السلطان علمای اصفهان را برای لغو حکم زیر فشار گذاشت و از آنان خواست یا در انظار عموم قلیان بکشند و یا از شهر خارج شوند. آقا نجفی(شیخ محمد تقی) و برادرش(شیخ محمد علی) سرسختانه مقاومت کردند؛ اما برخی از علمای دیگر ناچار شهر را ترک کردند. از جمله آقا منیرالدین شیرازی شبانه از شهر خارج شد و یکسره به سامرا نزد میرزای شیرازی رفت و گزارشی از اوضاع به او داد. یکی از مهمترین شخصیت های مبارز علیه این قرارداد مجتهد بزرگ تهران میرزا محمدحسن آشتیانی است. پیش از فتوای معروف میرزای بزرگ علما و مجتهدین در داخل مبارزه را آغاز کرده بودند ولی نتیجه ای نداشت. در نهایت فتوای مهم و تاریخی میرزای شیرازی رسید: بسم الله الرحمن الرحیم الیوم استعمال توتون و تنباکو بِأی نَحوٍ کان در حکم محاربه با امام زمان عجل الله تعالی فرجه است. اما مساله حل نشد. دولت اعلام کرد این فتوا جعلی است. دولت در اولین واکنش اعلام کرد حکم تحریم جعلی است. آنگاه حاج کاظم ملک التجار را به اتهام جعل حکم دستگیر و به قزوین تبعید کرد. البته مدتی بعد میرزای شیرازی در پاسخ به سؤال‌های علما و مردم در این باره، صحت انتساب این حکم را به خود صریحاً تأیید کرد و به تردیدها در این زمینه پایان داد. در مرحله بعد فشار به علما و تهدیدها آغاز شد. برخی گمان‌می کنند فردای روزی که فتوا میرزای بزرگ رسید، بلافاصله پذیرفته شد. خیر، پنجاه و پنج روز با دست اندازی دولت به تاخیر افتاد. مجددا با میرزای بزرگ مخابره شد. اما این نخستین اتحاد عمومی مردم و علما علیه استعمار و استبداد بود. دوره و سیره ای که در قاجار و پهلوی ادامه یافت. مستحکمی در برابر استعمار شکل گرفت بود: علما و مردم