🌹 بسم الله الرحمن الرحيم
آيت الله العظمي جوادي آملي (سخنراني؛ جايگاه جهاد در نظام ارزشي اسلام سال 1365)
. . . فرمود کسي ميتواند مبارزه کند که دنيا را بفروشد و آخرت بخرد. فليقاتل في سبيل الله الّذين يشرون الحيوة الدّنيا بالاخره اين شرط مشترک جهاد اکبر و جهاد اصغر است. کسي که مالک جان است او مجاهد نيست. کسي که خود را مالک مال ميداند او مبارز نيست. کسي که ميگويد من بر جان و مالم مسلطم او مبارز نيست. زيرا اولين شرط مبارزه بيعت با خداست. و معناي بيعت يعني بيع کردن جان و مال. اگر کسي با خدا بيعت کرد يعني جانش را بيع کرد مالش را بيع کرد شد بايع جان و مال. اگر کسي جانش را به خدا فروخت و اگر کسي مالش را به خدا فروخت بخواهد در جان و مالش تصرف کند غصب است. مگر اينکه خدا اجازه دهد و اگر کسي گفت من بر جان و مالم مسلطم. نميخواهم در جهاد شرکت کنم. او با خدا بيعت نکرد يعني جانش را بيع نکرد. مالش را بيع نکرد. او شرط جهاد را واجب نيست .براي جنگ چه با دشمن درون و چه با دشمن بيرون فقط يک شرط است و آن داد و ستد کردن با خدا، بيعت کردن جان و مال را.
بيع کردن و در برابر اين بيع کالاي ابد به نام بهشت خريدن...
اين تنها شرط چه در جنگ بيرون چه در جنگ درون. ممتها دنيا براي انساني که مجاهد در جهاد اکبر است معناي ديگري دارد و آخرت حساب ديگري که به آن هم ممکن است در خلال بحث برسيم.امّا اگر کسي وارد صحنه نبرد شد يعني جان و مال را فروخت. با خدا بيعت کرد و ديگر مالک جان و مال نبود او را به صحنه مبارزه راه ميدهند وقتي وارد صحنه نبرد شد در قرآن مشخص شد که بيش از دو راه نيست يک انسان جنگجو نه راه سوم دارد نه راه چهارم بيش از دوراه نيست و آن يا پيروزي است و يا شهادت. شما سراسر آيات جنگ و دفاع و قتال را که مطالعه ميکنيد ميبينيد بيش از دو راه براي يک مبارز و مجهاد مطرح نکردند . در همين کريمهاي که صدرش تلاوت شده است. خداي سبحان ميگويد :فليقاتل في سبيل الله الّذين يشرون الحيوة الدّنيا بالاخرهآنگاه ميفرمايد:
و من يقاتل في سبيل الله فيقتل او يقلب فسوف نؤته اجراً عظيماً ...
والحمد لله رب العالمین