تابستان داغ سال ۶۰ با تغییر فاز سازمان از سیاسی به نظامی از ۳۰ خرداد سال ۶۰ آغاز شد. بعد از ترور شخصیت‌ها و مسئولان رده‌ی یک نظام جمهوری اسلامی، در مهرماه مهندس بازرگان نماینده وقت مردم تهران در نطقی خواستار توقف خشونت‌ها شد. خشی از نطق بازرگان در ۱۵ مهر سال ۶۰: «هر طرف گروه مقابل را ‌مرتجع و ضد اسلام و عامل امپریالیسم می‌خواند، نه روحانیون ارجمند و مکتبی‌های غیرتمندمان از آمریکا وارد شده‌اند و نه جوانان جانباز در خانواده‌های آمریکایی زاییده و بزرگ گشته‌اند که بتوان مزدورشان خواند. پس چرا این‌ سان ریختن خون یکدیگر را مباح و بلکه واجب می‌شمارند. مصیبت‌بارتر از همه و حاصل خشونت‌ها و بی‌رحمی‌ها افزوده‌شدن ناراضی‌ها و انتقام‌خواهان و برگشت‌کنندگان از انقلاب و دین است‌.» مهندس بازرگان در ادامه ضمن تمجید از مجاهدین خلق، کشته‌های آنان را شهید خطاب کرد! مهندس بازرگان در این نطق با عبارت جوانان جانباز مجاهدین خلق را خطاب کرده و مبارزه مسلحانه و ترورهای مسئولان نظام در دفتر حزب جمهوری اسلامی، نخست وزیری، ترورهای ائمه جمعه و سایر مردم را تلافی‌های ناچارانه و نتیجه جلوگیری از آزادی‌ها و فقدان امنیت برای مبارزه قانونی دانست. این نطق باعث اعتراض و واکنش مردم شد و در مهم‌ترین این واکنش‌ها، مردم تهران بخصوص اصناف و بازاریان در جلوی مجلس تجمع کردند. در بهمن همان سال با شناسایی خانه تیمی سازمان مجاهدین خلق در زعفرانیه، این خانه توسط پاسداران انقلاب اسلامی محاصره شد و طی درگیری مسلحانه، ۲۳ نفر از جمله موسی خیابانی(نفر دوم منافقین)، آذر رضایی همسر خیابانی و اشرف ربیعی همسر مسعود رجوی به هلاکت رسیدند. پایان. روح الله 🔻تلگرام و اینستاگرام حاضر جواب🔻 @Haazer_javab1 Eitaa: @haazer_javaab