دام اجتماعی وضعیتی است که افراد به دلیل با همدیگر همکاری نمی‌کنند. یعنی می‌دانند که همکاری آن‌ها خیر جمعی ایجاد می‌کند اما چون به هم اعتماد ندارند، این کار را نمی‌کنند! 👈 می‌دانم خوب است، ولی نمی‌کنم چون اعتماد ندارم! این بی‌اعتمادی در سطح خُرد می‌تواند در درون یک خانواده، بین پدر و مادر، بین والدین و فرزندان وجود داشته باشد و در سطوح کلان‌تر می‌تواند بی‌اعتمادی به نهادهای رسمی و حاکمیتی باشد. (بی‌اعتمادی نهادی یعنی باور به اینکه نهادهای رسمی، سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتی مثل پلیس، بیمارستان‌ها، مدارس، کابینه دولت، مجلس، دادگاه‌ها، شهرداری و ... به نفع جامعه عمل نمی‌کنند.) نتیجه بی‌اعتمادی نهادی می‌شود عدم همکاری با نهادها، هر چند بدانیم همکاری با آن‌ها برای ما خیر جمعی ایجاد می‌کند! اینجا در مرحله اول باید راه‌حل‌هایی پیدا کرد برای بازگرداندن اعتماد بین اعضاء و هر اقدامی که در جهت عکس اعتمادسازی باشد، مسئله را پیچیده‌تر می‌کند و راه‌حل‌ها را دست‌نیافتنی‌تر می‌کند. 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4