🔘 درد دل یک مربی ورزشی 🔹همیشه تنها کسانی که با کمترین درآمد، با عشق و با تمام وجود به کارشون ادامه دادن و هدفشون ساختن جامعه و افراد اون جامعه بوده مربیان ورزشی بودند. اما امروز و در شرایطی که ویروس کرونا تمام دنیا را در برگرفته و دولت و مسئولان برای هر شغلی که در جامعه وجود دارد تدابیری می اندیشند، من به عنوان یک مربی متوجه شدم که در این سرزمین بی ارزش ترین شغل همین مربیگری ورزشی است! تا امروز حتی یکبار حرفی از ما زده نشده که اصلاً چنین کسانی وجود دارند یا نه؟ در حالی که اولین مکان هایی که تعطیل شد باشگاه های ورزشی بودند و آخرین مکان هایی هم که بازگشایی خواهند شد همین باشگاه های ورزشی هستند. 🔹دریغ از یک سخن و دریغ از یک حرکت مسئولان، جهت تامین زندگی این قشر زحمتکش که همیشه با کمترین درآمد و با بیشترین عشق خود را وقف جامعه ای سالم نموده اند. امیدوارم درد دل من که حرف بسیاری دیگر نیز هست به گوش مسئولان کشوری و بالاخص وزارت ورزش و جوانان برسد تا شاید در بدترین شرایط زندگی این عزیزان و خانواده هایشان چاره ای بیاندیشند و راهی جهت بهبود معیشت و رفاه این عزیزان بگشایند. 🔸یکی از هفتصد هزار مربی ورزشی شاغل در ایران 🔻جدیدترین اخبار و حواشی از ورزش قم: http://eitaa.com/joinchat/4279697428Cd5a562d7c3