سال دو هزار و چهارده بود که با خطای یک پزشک دوپینگم در اومد متاسفانه نتونستم ثابت کنم و مسئولین هم هیچ حمایتی ازم نکردن و به دوسال محرومیت محکوم شدم و اون پزشک هم رفت کانادا با خانواده اش همه رویاهام بر باد رفت پارالمپیک دو هزار و شانزده برزیل رو از دست دادم ، پاراآسیایی اینچئون رو از دست دادم و ضربه روحی شدیدی که بهم وارد شد باعث شد رو بیارم به قرص های اعصاب رفیقی داشتم که بهم پیشنهاد داد حالا که این اتفاق افتاده و کسی هم حمایتت نکرد تو هم برو از یه کشور دیگه وزنه بزن خودمم کاراشو برات می کنم نرفتم… یکسال پیش ایران اینتر نشنال بهم زنگ که یه مصاحبه جنجالی کنم درباره وضعیت زیر بارش نرفتم بعد از جریان چند ماه قبل که پیش اومد و بی مهری هایی که از طرف مسئولین شد و همه رسانه ها حتی اون ور آبی بهش پرداختن شبکه منو تو در خواست مصاحبه داد و قبول نکردم و مثل فلان شخص دست و پام شل نشد و وا ندادم و اتفاق های دیگه که بماند. همه اینا رو گفتم که به همه اونایی که تو این مدت بهم انگ میزنند و میگن جیبت رو پر کردن که داری ازشون دفاع میکنی و دم از جمهوری اسلامی میزنی بگم من کم بدبختی نکشیدم و از این به بعد هم شاید خیلی غرامت این وطن دوستی رو بدم ولی اعتقاد دارم به قول سر.دار دلها جمهوری اسلامی حرمه و این حرم رو نباید تنها گذاشت و باید حفظ کرد با همه کم و کاستی هاش و بی عدالتی های که درونش اتفاق میفته ولی این ایران به خاطر آرمان هایی که امام (ره)و رهبری عزیز ترسیم کردن و ش.هدا با خو.نشون امضاء کردن برام مقدسه تا پای جون پاش می ایستم. @havadarIRIB