روز غدير دويّم است و روز تخفيف گناهان شيعيان است و روز اختيار نيكو براى مؤمنان است و روز برداشتن قلم از شيعيان است و روز برهم شكستن بناى كفر و عدوان است و روز عافيت است و روز بركت است و روز طلب خون‌هاى مؤمنان است و روز عيد بزرگ خدا است و روز مستجاب شدن دعاست و روز موقف اعظم است و روز وفاى به عهد و شرط‍‌ است و روز كندن جامۀ سياه است و روز ندامت ظالم است و روز شكسته شدن شوكت مخالفان است و روز نفى هموم است و روز فتح است و روز عرض اعمال كافران است و روز ظهور قدرت خداست و روز عفو از گناهان شيعيان است و روز فرج ايشان است و روز توبه است و روز انابت به سوى خدا است و روز زكات بزرگ است و روز فطر دويّم است و روز اندوه ياغيان است و روز گره شدن آب دهان در گلوى مخالفان است و روز خشنودى مؤمنان است و روز عيد اهل بيت است و روز ظفر يافتن بنى اسرائيل بر فرعون است و روز مقبول شدن اعمال شيعيان است و روز پيش فرستادن تصدّقات است و روز زيادتى مثوبات است و روز قتل منافق است و روز وقت معلوم است و روز سرور اهل بيت است و روز مشهود است و روز قهر بر دشمن است و روز خراب شدن بنيان ضلالت است و روزى است كه ظالم انگشت ندامت به دندان مى‌گزد و روز تنبيه است و روز شرف است و روز خنك شدن دل‌هاى مؤمنان است و روز شهادت است و روز درگذشتن از گناهان مؤمنان است و روز تازگى بوستان اهل ايمان است و روز شيرينى كام ايشان است و روز خوشى دل‌هاى مؤمنان است و روز برطرف شدن پادشاهى منافقان است و روز توفيق اهل ايمان است و روز رهايى مؤمنان از شرّ كافران است و روز مظاهره است و روز مفاخره است و روز قبول اعمال است و روز تبجيل و تعظيم است و روز نحله و عطاست و روز شكر حق تعالى است و روز يارى مظلومان است و روز زيارت كردن مؤمنان است و روز محبّت كردن ايشان است و روز رسيدن به رحمت‌هاى الهى است و روز پاك گردانيدن اعمال است و روز فاش كردن رازهاست و روز برطرف شدن بدعت‌هاست و روز ترك گناهان كبيره است و روز ندا كردن به حق است و روز عبادت است و روز موعظه است و نصيحت است و روز انقياد پيشوايان دين است. حذيفه گفت كه پس از خدمت حضرت امير المؤمنين عليه السّلام برخاستم و گفتم كه اگر درنيابم از افعال خير و آنچه اميد ثواب از آن دارم مگر محبت اين روز و دانستن فضيلت اين را،هرآينه منتهاى آرزوى من خواهد بود. پس محمّد و يحيى،راويان حديث گفتند كه چون اين حديث را از احمد بن اسحاق شنيديم،هريك برخاستيم و سر او را بوسيديم و گفتيم:حمد و شكر مى‌كنيم خداوندى را كه برانگيخت تو را از براى ما تا آن‌كه فضيلت اين روز به ما رسانيدى.پس به خانه‌هاى خود برگشتيم و اين روز را عيد كرديم.