غزه داره تموم می‌شه، و این جمله به‌تنهایی خیلی حرفه. اون همه آدم رو کشتن. نه به جوونش رحم کردن نه به پیرش. نه به زن‌هاش رحم کردن نه به بچه‌هاش. نه به آدم سالمش‌ و نه به آدم مریضش. توی قرن بیست و یک که ادعای‌ روشن‌فکری از سر و روی همه می‌ریزه و مدعی‌ترین مردم در بحث روشن‌فکری روی زمین زندگی می‌کنن رسماً نسل‌کشی کردن و صدای هیچکس در نیومد. رسماً با دیکتاتوری هزاران نفر رو بدون روتوش کشتن. و واکنش‌ مردمِ آریایی و عرب نپرستِ ما به آهنگای گلزار از جنایت‌هایی که توی نوار باریک غزه علیه این همه زن و بچه اتفاق می‌افته بیشتر بود. حتی هنوز هم هستند کسانی که زیر صفحه‌های منتسب به اسرائیل توییت می‌زنن نتانیاهو متشکریم، و حتی احمق‌هایی که منتظرن بنیامین جان بیاد و ایران رو آزاد کنه. چه‌خبر از کسایی که دینشون انسانیت بود؟ کجای ماجرا ایستادن؟ چی شد پس؟