مولوی در برابر عظمت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام سر تعظیم فرود میاره و میگه: تا صورت پیوند جهان بود، علی بود تا نقش زمین بود و زمان بود، علی بود شاهی که «ولی» بود و «وصی» بود، علی بود سلطان سخا و کرم و جود، علی بود حقیقت غدیر و ولایت امیرالمؤمنین این‌قدر آشکاره، که هر کسی با هر تفکری بی‌اختیار لب به مدح شاه مردان باز می‌کنه