چرا حمله پیش دستانه نمی کنیم؟ 🔸 این سوالی است که این روزها بسیاری دارند، مبنی بر اینکه اگر اقدام مجدد دشمن بر علیه کشور ما قطعی است، پس چرا ما زودتر به آن ها حمله نمی کنیم؟ 🔹 در این خصوص یک نکته وجود دارد. هر حمله به طور منطقی، سه بخش پیش از حمله، حین حمله و پس از حمله دارد. الف. پیش از حمله: 🔹 هرگونه حمله موثر، لاجرم سطح بالایی از غافلگیری را می طلبد. حتی اگر ما قبل از هجوم، به کشوری اطلاع نداده، نوتام صادر نکرده و آسمان را نیز کلیر نکنیم، یقیناً در یک حمله گسترده، دشمن از طریق مزدوران نفوذی و همچنین توان تکنولوژیک (ماهواره و ...) متوجه حمله قریب الوقوع ما خواهد شد. این معضل البته یک راهکار خاص دارد و آن انهدام نظام هشدار حریف است که توسط شهید سنوار و ضیف اجرا شد. ب. در حمله: 🔹 مهم ترین فاکتور این حمله، قدرت آفندی خواهد بود. سوال این است که آیا قدرت آفندی ما به سطح بالایی رسیده که بتوانیم اقدام گسترده انجام دهیم؟ البته وضعیت آفندی کشور اکنون بسیار بهتر از قبل شده اما چالش هایی همچنان وجود دارد. پ. پس از حمله: 🔸 اولین مسئله پس از حمله، موج محکومیت جهانی بر علیه کشور حتی از طرف برخی کشورهای دوست و هم پیمان است. می توانیم بگوییم مگر این کشورها و سازمان های بین المللی وقتی مورد هجوم قرار گرفتیم چه کردند که حالا موقع حمله ما می‌خواهند بکنند؟ به هر حال این یک نظر است اما نمی‌توان میدان جنگ سیاسی و دیپلماسی را نیز کلاً نادیده گرفت. 🔸 دومین مسئله، حمایت داخلی است. در شرایطی که روایت ارائه شده از سوی ما این است که دشمن تقاضای آتش بس کرد و ما پذیرفتیم، آیا حمله جدید از سوی ما، باعث حمایت حداکثری مجدد خواهد شد؟ پاسخ به این سوال، بسیار مهم است. 🔸 در گذر از دو عامل فوق که اساسا می‌توان آن ها را نادیده گرفت، مسئله سوم و اساسی مسئله پدافند است. اگر قدرت آفندی کشور تا حد خوبی بازیابی شده، قدرت پدافندی ما همچنان با مشکلات بغرنجی روبرو است. هر حمله پیش دستانه لاجرم باعث پاسخ طرف مقابل خواهد شد. ممکن است بگویید حمله پیش دستانه ای انجام دهیم بطوریکه اسرائیل نابود شود! اما آیا ناتو و آمریکا ساکت می نشینند؟ حتی اگر فکر کنیم، پاسخ نمی دهند، وجود حدی از قدرت پدافندی جهت امکان آفند ضروری است. راهکار چیست؟ 🔻 این متن، حمله پیش دستانه را رد نمی‌کند زیرا یک بخش مهم از سیاست بازدارندگی ما، ضربه دوم بوده است بدین معنا که دشمن از ترس پاسخ بعدی ما، دست به اقدامی نزند. اما حملات مستقیم دشمن به خاک ما، بالطبع برخی اصول سیاست بازدارندگی کشور را دچار چالش کرده است و لازم است برخی اصول بازوضع و همچنین تغییراتی اعمال شود که یکی از مهم‌ترین آن‌ها می‌تواند حملات پیش‌دستانه باشد. 🔻 نگارنده عقیده دارد که منتظر دشمن ماندن یک سم مهلک در همه عرصه هاست پس باید به سراغ دشمن رفت. اما هدف این بود که گفته شود یک حمله پیش دستانه سنگین به رژیم، چه محدودیت هایی حداقل در کوتاه مدت دارد. پس دو اقدام را می توان مدنظر داشت: اول. شناسایی برنامه دشمن در مرحله آتی و ضربه پیش دستانه به اجزای این طرح جهت فروپاشی زنجیره. دوم. تعریف زمین‌های بازی جدید و واردسازی ضربات تعیین کننده/محلل @javaan_enghelabi🇮🇷