کار فرهنگی موسمی یک آسیب شایع در مجموعه های فرهنگی و تربیتی اینکه فرهنگ چیست و چگونه حاصل می‌شود و اینکه سازو کار فرهنگ سازی(مکانیزم عمل) چه باید باشد یا نقطه شروع و طرز عمل چیست و چگونه باید باشد، کی و چه کسی اهل کار فرهنگی است، عناصر قدرت در این عرصه کدامند؟ متن و محتوا چیست و چه باید باشد، کی و کجا پیام تولید کند و چگونه با چه سازوکاری پیام به جامعه عرضه شود تا مورد پذیرش قرار گیرد و به باور افراد تبدیل شود و رفتارها را متأثر کند و ... اینها از مقوله‌هایی هستند که کمتر بدانها پرداخته می‌شود.  در خوش بینانه‌ترین حالت، کارهای فرهنگی و تربیتی ما مقطعی و موسمی است. در مناسبت‌ها موجی به راه می‌افتد و رسانه‌ها و اهالی فرهنگ دست بکار می‌شوند و گاهی اقدامات خوبی هم صورت می‌گیرد اما به یکباره متوقف و به موسم دیگر و یا مناسبت بعد واگذار می‌شود.به عبارت دیگر یکی از نقیصه‌های بزرگ در حوزه فرهنگ‌سازی و کار تربیتی نگاه مقطعی و عدم پیوستگی فعالیتها واستمرار نداشتن آن در طول ایام است. شاید بتوان برای روش کار مناسبتی مزایایی برشماری کرد و ای بسا فوائدی بر این کار باشد اما حتما این روش، جامعه را در فواصل دو مناسبت بی نیاز از کار و فعالیت نمی‌کند و در بین دو مناسبت که گاه به چند ماه هم می رسد، روح اجتماع همانند جسم آن به خوراک نیاز دارد و اگر در معرض هجمه و عرضه عناصر فرهنگ غیر باشد که، وضع بدتر و نیاز جدی‌تر می شود. بماند که روح مثل جسم بلکه حساس‌تر از آن است، هم نمی‌تواند تا مدتی بی نیاز بماند و منتظر و هم نمی‌تواند به یکباره بیش از ظرفیت و اندازه دریافت کند و ذخیره سازی کند. #آسیب_شناسی #فرهنگی مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf