ارتباط غوره، مویز و فعالیت فرهنگی چیست؟ چند سوال شاید تامل برانگیز: از بیست سال قبل تا الان، تعداد هیات ها بیشتر شده اند یا کمتر؟ تعداد پایگاه های بسیج و دارالقرآن ها چطور؟ تعداد مبلغین و نیروهای فرهنگی چطور؟ پاسخ: تمام اینها بیشتر شدند... اما آمار نوجوان های نمازخوان (به نسبت رشد جمعیت) در این بیست سال یقینا کمتر شده. این آمارها نیاز به منبع خاصی هم ندارد، کافی است به چند مسجد محله تان سری بزنید. چرا؟ چون در طول این بیست سال مساجد از نوجوان ها و جوان ها خالی شد و تبدیل شدند به خانه سالمندان. از بس که نیروهای فرهنگی در مقابل بدرفتاری اهل مسجد فقط غر زدند و دست آخر هم عافیت طلبانه سنگر را رها کردند... از بس که خانه خدا در سبک زندگی مردم فراموش شد... از بس که... 🔑 تا زمانی که خود ما در اولویت بندی های کار فرهنگی به کلام دین، ایمان سلیقه ای و تبعیضی داریم، نمی توانیم از مردم انتظار زندگی مومنانه داشته باشیم. چون بسیاری از همان مردمی که بخاطر دوری از نماز و عدم تقید به حجاب مورد انتقاد ما هستند، دقیقا شبیه خود ما هستند. یعنی آنها نیز بخش های دیگری از دین، مانند محبت اهلبیت یا انفاق به فقرا را قبول دارند. اما جاهایی از دین را که احساس کنند قبول کردنش مستلزم سختی و رنج هست را نمی پذیرند. نیروهای فرهنگی ای هم که از ورود جدی به عرصه مساجد سر باز می زنند، در حقیقت همان روحیه عافیت طلبی عوام از جامعه را دارند. چون مهمترین استدلالشان این است که "ماندن در مسجد، خیلی کار سختی است. " جالب اینجاست که برخی از این افراد، آرزوی شهادت هم دارند! و این یعنی طرف هنوز غوره نشده میخواد مویز بشه.🍇 يقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيرِيدُونَ أَنْ يتَّخِذُوا بَينَ ذَلِكَ سَبِيلًا (نساء/150) مي‌گويند: «به بعضي از دین ايمان مي‌آوريم، و بعضي را انکار مي کنيم» و مي‌خواهند در ميان اين دو، راهي براي خود انتخاب کنند #فرهنگی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf